الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
مستند الشیعة فی أحکام الشریعة تألیف احمد بن محمد مهدى بن ابوذر نراقى کاشانى، معروف به فاضل نراقى(م 1245 ق) یک دوره فقه استدلالى مبسوط از کتاب الطهارة تا آخر کتاب الارث مى‌باشد.
این کتاب از نظر زیادى فروعات فقهى، جامعیت اقوال و نظریات، ایجاز و اختصار در عبارتها، طرح مهمترین مسائل و کاملترین دلائل و ترک مسائل غیر مهم و فروع نادر و قیاسهاى ضعیف، دقت بلیغ و اسلوب جدید در نوع خود کم‌نظیر است تا جایى که بخصوص در مورد کتاب قضاء آن مشهور است که کتابى نظیر آن نوشته نشده است.
از نظر علم اصول فقه نیز طرح نظریات جدید اصولى در مباحثى مثل انقلاب نسبت، شهرت فتوایى، قاعده‌ى تسامح و تعارض اخبار موجب شده که این کتاب مورد توجه فقهاى عظام قرار گرفته و در کتب بزرگانى همچون سید محمد بحر العلوم در کتاب بلغة الفقیه، مرحوم نائینى در کتاب الصلاة، مرحوم سید محمد کاظم یزدى در کتاب‌هاى سؤال و جواب و دلیل الناسک، شیخ انصارى در کتاب‌هاى صوم، زکاة، خمس و المکاسب، مرحوم حکیم در مستمسک عروة الوثقى، صاحب جامع المدارک و تقریبا در تمام کتب فقهى متأخرین به نظریات فقهى و اصولى وى توجه و استناد شده است.
در چاپ کتاب از 8 نسخه‌ى خطى و دو نسخه‌ى چاپ سنگى استفاده شده است که سه نسخه‌ى خطى از کتابخانه‌ى ملک با شماره‌هاى 1317، 2240 و 1437، سه نسخه‌ى خطى از کتابخانه‌ى مدرسه‌ى شهید مطهرى (سپهسالار) با شماره‌هاى 2231، 22 و 2330، نسخه‌ى کتابخانه‌ى غرب در همدان و نسخه‌ى کتابخانه‌ى آیت‌الله مرعشى با شماره 5947 مى‌باشد. دو نسخه‌ى چاپ سنگى در سالهاى 1273، 1335 چاپ شده است.