عشاری، محمد بن علی
محمد بن علی عشاری (366-451ق)، فقیه بغداد در قرن چهارم و پنجم.
تولد
محمد بن علی بن فتح بن محمد بن علی، ابوطالب حربی، معروف به ابن عشاری، در اول سال 366ق، متولد شد.
اساتید و شیوخ
او از گروهی از علما حدیث شنید؛ کسانی چون:
- ابوالحسن دارقطنی؛
- ابوالفتح قواس؛
- ابوحفص بن شاهین؛
- ابوعبدالله بن بطه؛
- ابوبکر بن شاذان؛
- ملخص؛
و...
شاگردان
ابن عشاری شاگردانی را تربیت نمود؛ از جمله:
- ابوالحسین بن طیوری؛
- ابوعلی برادانی؛
- شجاع ذهلی؛
- ابوالعز بن کادش؛
و...
جایگاه ابن عشاری نزد علما
بسیاری از اهل علم او را توثیق نموده و مدح کرده‌اند. خطیب بغدادی، او را ثقه و صالح دانسته است. ذهبی، او را فقیه، عالم، خیّر و... خوانده است.
مذهب و عقیده
او در فقه بر مذهب احمد بن حنبل و در بحث عقیده، سنی‌المذهب و بر طریقه اهل سنت و جماعت در مشی بر اساس ظواهر بود.
وفات
ابن عشاری در جمادی‌الاولی سال 451ق، درحالی‌که بیش از هشتاد سال داشت، از دنیا رفت.
آثار
- اعتقاد الإمام الشافعي؛
جزء فيه ثلاثة و ثلاثون حديثا من حديث أبي‌القاسم عبدالله بن محمد البغوي؛
- فضائل أبي‌بكر الصديق[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: عمرو عبدالمنعم سلیم، بخش اول، ص8-10؛ متادیتای مرکز تحقیقات کامپیوتری
منابع مقاله
- عمرو عبدالمنعم سلیم، «ثلاث في الاعتقاد»، دارالعاصمة، عربستان سعودی، ریاض، چاپ اول، 1422ق/2002م.
- متادیتای مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور.