مصباح المبتدى و هداية المقتدى
مصباح المبتدى و هداية المقتدى، تألیف جمال‌الدين ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد حلّى، معروف به ابن فهد حلی (م 841 ق) است که تحقیق آن توسط مهدی رجایی صورت گرفته و با اشراف سید محمود مرعشی، ضمن الرسائل العشر منتشر شده است.
نام ديگر كتاب: المصباح في واجبات الصلاة و مندوباتها
موضوع
اين كتاب در بردارندۀ واجبات و مستحبات نماز به صورت مختصر است. قلم روان، نظم مسائل فقهى، و توانايى فقهى در اين كتاب به خوبى مشاهده مى‌شود.
سبك نگارش آن فقه رساله‌اى است و از سه باب تشكيل شده است.
فهرست مطالب
باب اول شامل مقدمات نماز است.
باب دوم در افعال و كارهاى نماز است.
باب سوم احكام خلل در نماز را در بردارد.
مؤلف همان‌طور كه در مقدمۀ كتاب ذكر نموده بناى بر دورى از طرح مباحث مفصل را داشته است و در مواردى نيز به كتاب‌هاى «فصول في التعقيبات و الدعوات» صفحۀ 297 و يا «الهداية في فقه الصلاة» در صفحۀ 301 ارجاع داده است.
زمان تأليف
با توجه به مطلبى كه در الذريعة ج 117/21 آمده است كه نسخه‌اى به خط محمد بن مهنا بن نضيع در سال 803 نوشته است بنابراين اين كتاب قبل از سال 803ق تأليف شده است.
نسخه‌ها
در چاپ كتاب موجود از دو نسخۀ كتابخانه‌هاى آيت‌الله مرعشى و آستان قدس رضوى به صورت تلفيقى استفاده شده است.
در الذريعة ج 117/21 به چندين نسخۀ خطى متعلّق به سيد ابومحمدحسن صدرالدين و نسخۀ آستان قدس رضوى مربوط به سال 904ق و غير آنها اشاره شده است.
اگرچه در بعضى از كتاب‌ها مثل أعيان الشيعة (ج 148/3) كتاب ديگرى به نام «المصباح في واجبات الصلاة و مندوباتها» را به مؤلف نسبت داده‌اند.
امّا همچنان كه صاحب أعيان الشيعة و صاحب الذريعة احتمال داده‌اند اين دو كتاب يكى هستند و مؤلف، كتاب مستقلى به اين نام نداشته است. آيت‌الله سيد محمد مهدى بحر العلوم در الفوائد الرجاليّة ج 107/2 دربارۀ آن مى‌نويسد: مصباح المبتدى و هداية المهتدى رسالة جيّدة.
و در كشف الحجب و الأستار ص 528 آمده است: نسب إليه بعض العلماء و هي رسالة في فقه الصلاة.
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 59 به نسخه‌هاى متعددى از كتابخانه‌هاى آستان قدس رضوى، فيضيه، ملك، آيت‌الله مرعشى، دانشگاه تهران، الهيات، آيت‌الله گلپايگانى، مسجد اعظم و غير آن اشاره نموده است.