الفهرست
كتاب الفهرست، تألیف محمد بن اسحاق النديم، مشهور به ابن نديم است كه با ترجمه محمد رضا تجدد منتشر شده است.
| نام کتاب | الفهرست |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | کتاب الفهرست |
| پدیدآورندگان | ابن ندیم، محمد بن اسحاق (نويسنده)
تجدد، محمد رضا (مترجم) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | Z 7052 /الف2 ف9041 |
| موضوع | ابن ندیم، محمد بن اسحق، -380ق.
ادبیات عربی - سرگذشت نامه و کتاب شناسی کشورهای اسلامی - سرگذشت نامه و کتاب شناسی کشورهای اسلامی - کتاب شناسی |
| ناشر | بانک بازرگانی ایران (چاپخانه) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1346 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3310AUTOMATIONCODE |
«كتاب الفهرست»، فرهنگ‌نامه يا دائرةالمعارفى است شامل بيشتر آثار تألیفى يا ترجمه‌اى عربى تا نيمه دوم قرن چهارم هجرى. از آنجا كه زبان عربى در آن دوران زبان علم و ادب همه ملت‌هاى اسلامى و قالب فرهنگ عصر بشمار مى‌رفته، از اين جهت، كتاب الفهرست را بايد فرهنگ‌نامه همه ملت‌هاى اسلامى شمرد. خود ابن‌نديم در مقدمه كتاب خود گويد: «اين، فهرست كتاب‌هاى تمام ملت‌ها اعم از عرب و عجم است كه به زبان عربى وجود دارد با شرح انواع علوم و اخبار مصنفان آنها» و بدين‌جهت در تمام دوره‌هاى علمى و ادبى اسلامى نمى‌توان در اين زمينه كتابى به اهميت اين كتاب فهرست نشان داد.
ترجمه «كتاب الفهرست» ابن نديم كار ساده و آسانى نيست؛ كتابى كه در سده چهارم هجرى تألیف شده و متضمن نام هزاران كتاب و علم و فن و اشخاص و فرقه‌ها و طوائف و اصطلاحاتى است كه در آن زمان معروف بوده و اكنون از برخى از آنها جز نام و نشانى باقى نمانده و حتى آن نام‌ها هم غالباً دچار تحريف و حذف و اسقاط شده، حل مشكلاتش دشوار و از زبانى به زبان ديگر ترجمه كردن دشوارتر است.
مترجم كتاب، در ابتداى مقدمه‌اش با اشاره به استقبال فضلا و دانشمندان طبقات مختلف علمى نسبت به اين اثر، مطالبى را درباره شيوه تصحيح و ترجمه كتاب بيان كرده است. وى متذكر مى‌شود كه مشاهده پاره‌اى از افتادگى‌هايى كه در قسمت تأليفات مؤلفان مشهود گرديد، ما را وادار به تصحيح و اصلاح عمل خود نموده است .[۱]
وى در ادامه، برخى از ويژگى‌هاى نسخه هند و نيز انتقاداتى را كه برخى از فضلا به اين ترجمه داشته‌اند، مطرح كرده است.
دكتر سيد جعفر سجادى، از جمله كسانى است كه از ترجمه اين كتاب ستايش و از زحمت در اين راه قدردانى نموده، سپس انتقاداتى را مطرح كرده كه برخى به ترجمه وارد نبوده و مربوط به متن عربى كتاب است؛ از جمله اينكه متن عربى اين كتاب از لحاظ به‌كاربردن لغات و اصطلاحات نامأنوس و هم از جهت استعمال اصطلاحات تاريخى و ملل و اديان، براى دانشجويان و مبتديان علوم تاريخى و اجتماعى چندان قابل استفاده نمى‌باشد يا اينكه به ضبط درست اصطلاحات علمى و مذهبى، اعلام اشخاص، اسامى كتب، القاب، اسامى فرقه‌ها و پيدا كردن ريشه و اساس تاريخى آنها كمتر توجه شده است.
مترجم در ادامه به اين انتقادات پاسخ داده است .[۲]
در مجموع بايد گفت كه كتاب از ترجمه‌اى روان و سليس برخوردار بوده و مترجم، ترجمه قابل قبولى را ارائه كرده است.
نص عربى اشعار در متن كتاب آمده و ترجمه آنها در پاورقى ذكر شده است. در مورد برخى نيز مترجم ضرورتى در ترجمه آن مشاهده ننموده است .[۳]
در پاورقى كتاب، اختلاف نسخ كتاب، توضيح برخى الفاظ، عبارات و اعلام با ذكر منبع و ارجاعات به خود كتاب يا منابع ديگر ذكر شده است. مترجم اگر عباراتى مانند: «رضي‌الله‌عنه» را درباره ائمه(ع) به «عليه‌السلام» تغيير داده، به جهت رعايت امانت در پاورقى متذكر شده است .[۴]
در انتهاى كتاب، فهرست‌هاى «مستندات و مآخذ»، «اجزاى كتاب»، «مطالب»، «اعلام»، «شهرها و اماكن»، «كتاب‌هايى كه در متن و حاشيه آمده» و در آخر «غلطنامه متن كتاب و فهرست آن» آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.