الحلة السيراء (في تراجم الشعراء من أعيان الأندلس و المغرب من المائة الأولی للهجرة إلی المائة السابعة)
الحلة السِّيَراء في أشعار الأمراء اثر ابن ابّار (متوفى 658ق) به زبان عربى پيرامون شرح حال شعراى اندلس و مغرب در قرن اول تا هفتم هجرى است. اين اثر با تحقيق و حواشى على ابراهیم محمود منتشر شده است.
الحلة السيراء (في تراجم الشعراء من أعيان الأندلس و المغرب من المائة الأولی للهجرة إلی المائة السابعة) | |
---|---|
پدیدآوران | محمود، علی ابراهیم (محقق) ابنابار، محمد بن عبدالله (نویسنده) |
ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | 1429 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | اندلس - سرگذشتنامه مغرب - سرگذشتنامه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | DP 302 /آ43 الف2 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
كتاب مشتمل بر يك مقدمه و هفت فصل است. در مقدمه، در رابطه با حيات مؤلف و عصر وى و مختصرى پيرامون كتاب بحث شده است. در فصول كتاب نيز رجال و امراء اهل شعر به ترتيب از سده اول تا هفتم ذكر است.
گزارش محتوا
دوزى در اهميت اين كتاب مىگويد: «من بىمبالغه و با صراحت و آشكارا مىگويم كه اين كتابى است بس ارجمند و گرانقدر. مطالب بيشمارى در موضوعات گوناگون دربردارد و تاريخ مغرب و اندلس را بهگونهاى تحسين برانگیز تصوير مىكند» (دائرةالمعارف بزرگ اسلامى).
بسيارى از اخبارى كه وى بهدست داده منحصربهفرد است و مطالب او را در هيچ جاى ديگر نمىتوان يافت. مؤنس كه اين كتاب را در دو جلد به چاپ رسانيده است، در مقدمه مىنويسد: اين كتاب بىگفتوگو درخشانترين كتاب ابن ابّار است. اشعار فراهم آمده در اين كتاب همه از آنِ اميران نيست، بلكه اشعار فراوانى از وزيران، كاتبان، صاحب منصبان و دانشمندان نيز در آن گردآورى شده است. بنابراین، ترجيح دارد كه نام كتاب همان الحلة السِيَراء باشد. به علاوه، در نسخه خطى و نوشتههاى مورّخان و محقّقان كه درباره ابن ابّار نوشتهاند، دليلى براى افزودن دنبالههایى بر عنوان كتاب نيافتيم.(همان)
كتاب مشتمل بر اشعار فراوانى است و گاه از يك شاعر چند شعر مختلف ارائه شده است.
وضعيت كتاب
در پایان كتاب فهرست مطالب كتاب ذكر شده است.
پاورقیهای كتاب، مربوط به ذكر اسانيد و برخى توضيحات درباره مطالب متن مىباشد.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، تهران، 1374، جلد دوم، ص620، نوشته: محمدعلى لسانى فشاركى.