دليل النص بخبر الغدير علی امامة أميرالمؤمنين عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

در مقدمه نخست، به این نکته اشاره شده که مسئله امامت و خلافت، از لحاظ عملی و اعتقادی، از مهم‌ترین مسائل مورد ابتلای امت اسلامی بوده که باعث بسیاری از بحث‌ها، جدل‌ها و مناقشات گردیده است لذا همواره علما و متفکرین شیعه، در پی تبیین مفهوم صحیح اعتقادی در مورد اصل امامت در تفکر اسلامی، به‌دور از تفاسیر غلط و اشتباه بوده و با استفاده از دلایل عقلی و نقلی، به اثبات خلافت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]  و در امتداد آن، اولاد معصوم آن حضرت(ع)، از سوی پیامبر(ص) پرداخته‌اند که رساله حاضر، ازجمله این متون است<ref>مقدمه نخست، ص5- 6</ref>.

در مقدمه محقق، پس از اشاره به واقعه غدیر و اتفاقات بعد از آن، به تبیین و تشریح عصری که مؤلف در آن می‌زیسته پرداخته شده و پس از نگاهی به مؤلف از دریچه مترجمینی همچون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]  در «لسان المیزان»، ذهبی در «سیر أعلام النبلاء»، یافعی در «مرآة الجنان»، ابن عماد حنبلی در «شذرات الذهب»، زرکلی در «[[الأعلام]]» و برخی از تراجم‌نویسان شیعه، به معرفی او و مشایخش، ازجمله [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، سید مرتضی، ابویعلی سلار بن عبدالعزیز دیلمی و ابوعبدالله حسین بن عبیدالله بن علی واسطی و... پرداخته شده و سپس آثار وی، معرفی گردیده است. در پایان نیز به اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب اشاره شده است<ref>مقدمه دوم، ص7- 31</ref>.

نویسنده در ابتدا به این نکته اشاره نموده که ازجمله دلایلی که بر منصوص بودن امامت [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]  از سوی پیامبر(ص) دلالت دارد، واقعه‌ای در هنگام بازگشت از حجه الوداع است که معروف به واقعه غدیر بوده و منقول از شیعه و سنی است و با استفاده از فراز «ألست اولی بکم منکم بانفسکم... من کنت مولاه فهذا علی مولاه، اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه و أنصر من نصره و أخذل من خذله» (هر که را من مولای اویم، علی مولای اوست، خداوندا دوستان او را دوست بدار و دشمنانش را دشمن، یاری کن کسی که او را یاری کند و خار گردان کسی که قصد خاری او را دارد)، امامت و وجوب اطاعت از اوامر و نواهی آن حضرت، ثابت می‌گردد<ref>متن کتاب، ص37- 38</ref>.

#دلیل اینکه مراد از «اولی» همان «امام» (کسی که اطاعت از اوامر و نواهی او واجب است) است چیست و چگونه این امر از این کلام استفاده می‌شود؟<ref>همان، ص38</ref>.

به‌عنوان مثال، در پاسخ به سؤال اول و اثبات صحت این خبر، دلایلی بر متواتر بودن این روایت آورده شده و به این نکته اشاره گردیده است که همان‌گونه که در صحت وقایعی همانند بدر و حنین و جنگ جمله و صفین نیازی به سماع إسناد نیست و تواتر آن ثابت است، واقعه غدیر خم نیز ازجمله وقایع متواتر و قطعی الوقوع است<ref>همان، ص39- 43</ref>.

نویسنده در پاسخ به سؤال بعدی می‌گوید برای «مولی» ده معنا ذکر شده که «اولی» یکی از آن‌ها است<ref>همان، ص44- 48</ref>.

«مولی» در کلام پیامبر(ص) در روز غدیر یا به معنای «اولی» است یا به معانی دیگر؛ اگر به معنای «اولی» باشد پس همان چیزی است که شیعه به آن معتقد است و اگر به معانی دیگر باشد - همان‌طور که شما می‌گویید - چون پیامبر معنای مقصود خود را تعیین نکرده است؛ این کار شایسته و جایز نیست<ref>همان، ص50</ref>.

همان‌طور که از آیه شریفه «النَّبِيُّ أَوْلي‏ بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» (احزاب: 33) «اولی» به معنای «اولی به تدبیر» است در حدیث غدیر نیز چنین است<ref>همان، ص51</ref>.

#افزودن فهارس فنی به‌منظور تسهیل در رجوع به مطالب<ref>مقدمه محقق، ص30</ref>.