۵۳٬۳۲۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
شيوه نگارش نويسنده بهصورت مزجى بوده و مطالب تفسيرى خود را بسيار كوتاه و موجز در اثناى كلام الهى ذكر كرده و در تأييد مطالبش به روايات اهلبيت(ع) اشاره كرده است. | شيوه نگارش نويسنده بهصورت مزجى بوده و مطالب تفسيرى خود را بسيار كوتاه و موجز در اثناى كلام الهى ذكر كرده و در تأييد مطالبش به روايات اهلبيت(ع) اشاره كرده است. | ||
== گزارش محتوا == | ==گزارش محتوا== | ||
درباره انتساب اين كتاب به شيخ برسى، ملا محمدتقى فرزند حيدرعلى زنجانى كه شاگرد ملا خليل قزوينى بوده، در كتاب «طريق النجاة» خود از آن مطلب نقل مىكند و آن را به حافظ برسى نسبت مىدهد. [[افندی، عبدالله بن عیسیبیگ|صاحب رياض العلماء]] مىگويد: اين نسبت خالى از تأمل نمىباشد و حقيقت آن است كه شيخ تقىالدين عبدالله حلبى (يا حلى) كتاب «مشارق الأنوار» را انتخاب كرده و پارهاى از فوايد را به ضميمه پانصد آيه در فضل اهلبيت(ع) بدان پيوسته است و آن را به نام «الدر الثمين في أسرار الأنزع البطين» ناميده است.<ref>گلى زواره قمشهاى، غلامرضا، ص36</ref> | درباره انتساب اين كتاب به شيخ برسى، ملا محمدتقى فرزند حيدرعلى زنجانى كه شاگرد ملا خليل قزوينى بوده، در كتاب «طريق النجاة» خود از آن مطلب نقل مىكند و آن را به حافظ برسى نسبت مىدهد. [[افندی، عبدالله بن عیسیبیگ|صاحب رياض العلماء]] مىگويد: اين نسبت خالى از تأمل نمىباشد و حقيقت آن است كه شيخ تقىالدين عبدالله حلبى (يا حلى) كتاب «مشارق الأنوار» را انتخاب كرده و پارهاى از فوايد را به ضميمه پانصد آيه در فضل اهلبيت(ع) بدان پيوسته است و آن را به نام «الدر الثمين في أسرار الأنزع البطين» ناميده است.<ref>گلى زواره قمشهاى، غلامرضا، ص36</ref> | ||
ویرایش