۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بخاری' به 'بخاری ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
این کتاب دو جلدی دوازده فصل دارد. مقدمه گروه تحقیق و نویسنده و فصلهای اول تا هشتم در جلد اول و فصول نهم تا آخر در جلد دوم آمده است. | این کتاب دو جلدی دوازده فصل دارد. مقدمه گروه تحقیق و نویسنده و فصلهای اول تا هشتم در جلد اول و فصول نهم تا آخر در جلد دوم آمده است. | ||
نویسنده در این اثر از منابع متعددی استفاده کرده است که برخی از آنها عبارتاند از؛ [[صحيح البخاري]]، [[صحيح مسلم]] ، [[شرح نهجالبلاغة (ابن ابيالحديد)]] ، فتح الباری، تهذیب الکمال مزی، عقیدة أهل السُنة و الجماعة، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل]] ، مجموع الفتاوى، کتاب التوحید و إثبات صفات الرب عزّوجلّ إبن خزیمة، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|تفسیر جامعالبیان]] ، تفسیر [[فتح القدير]] | نویسنده در این اثر از منابع متعددی استفاده کرده است که برخی از آنها عبارتاند از؛ [[صحيح البخاري]]، [[صحيح مسلم]] ، [[شرح نهجالبلاغة (ابن ابيالحديد)]] ، فتح الباری، تهذیب الکمال مزی، عقیدة أهل السُنة و الجماعة، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل]] ، مجموع الفتاوى، کتاب التوحید و إثبات صفات الرب عزّوجلّ إبن خزیمة، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|تفسیر جامعالبیان]] ، تفسیر [[فتح القدير]] و ... . | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
و نیز خلال از [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل میکند که پیامبر(ص)، خداوند را زیارت کرده بهگونهای که موی سرش مجعد و فرفری بود و ریش نداشت..<ref>ر.ک: همان، ص26</ref> | و نیز خلال از [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل میکند که پیامبر(ص)، خداوند را زیارت کرده بهگونهای که موی سرش مجعد و فرفری بود و ریش نداشت..<ref>ر.ک: همان، ص26</ref> | ||
فصل دوم به بررسی روایاتی درباره قرآن پرداخته و در آن مباحث ذیل مطرح شده است؛ جمعآوری قرآن توسط ابوبکر، تفسیر «ثَمَانِيَةٌ» در آیه «وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ» (حاقه: 17﴾، تفسیر آیه شریفه «نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ» ﴿بقره: 223﴾، اتهام به ابن مسعود که معوّذتین را از قرآن نمیدانست، استفاده از تعابیر جمعی در حق یک نفر مانند قوم در آیه 11 سوره مائده درباره (غورث بن حارث) و ناس در آیه 173 آلعمران درباره ابوسفیان و الذین آمنوا و ... در آیه 55 سوره مائده درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] | فصل دوم به بررسی روایاتی درباره قرآن پرداخته و در آن مباحث ذیل مطرح شده است؛ جمعآوری قرآن توسط ابوبکر، تفسیر «ثَمَانِيَةٌ» در آیه «وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ» (حاقه: 17﴾، تفسیر آیه شریفه «نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ» ﴿بقره: 223﴾، اتهام به ابن مسعود که معوّذتین را از قرآن نمیدانست، استفاده از تعابیر جمعی در حق یک نفر مانند قوم در آیه 11 سوره مائده درباره (غورث بن حارث) و ناس در آیه 173 آلعمران درباره ابوسفیان و الذین آمنوا و ... در آیه 55 سوره مائده درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و ... و تأکید [[صحيح البخاري|بخاری]] و مسلم در صحاحشان بر وجود نقص در قرآن کریم..<ref>ر.ک: همان، ص41-65 </ref> | ||
فصل سوم، درباره رسولالله(ص) است. مباحث ذیل در این فصل مطرح شده؛ پیامبری محمد مصطفی(ص) درزمانی که آدم هنوز خلقت نیافته بود، غذا خوردن آن حضرت از قربانیهایی که برای بتها نذر شده بودند، نسبت خودکشی به پیامبر(ص) در [[صحيح البخاري]] به این نحو که آن حضرت میخواست خودش را از کوه به پایین پرتاب کند، بد دانستن صدای مزمار و درعینحال انتساب شنیده شدن آن از خانه پیامبر(ص)، عدم رعایت عدالت بین همسران توسط آن حضرت(ص)، کاهلی در نماز، مباشرت با عایشه در حالت حیض، نسبت ساحری به آن حضرت(ص)، نهی پیامبر از دراز کردن و روی هم انداختن پا و نسبت این کار به ایشان، بوسیدن و مکیدن زبان عایشه در حالت روزه، ازدواج آن حضرت با صفیه قبل از پایان یافتن عده او، نماز خواندن به جماعت در حالت جنابت، فراموشی نماز یا برخی آیات قرآن، لخت شدن، بول کردن شیطان در گوش پیامبر(ص)، پوشیدن حریر، شک در خدا و همچنین شک در قضاوت به هنگام حکم کردن بر چیزی و ... از نسبتهایی است که در صحاح اهل تسنن به پیامبر اکرم(ص) داده شده است..<ref>ر.ک: همان، ص69-267 </ref> | فصل سوم، درباره رسولالله(ص) است. مباحث ذیل در این فصل مطرح شده؛ پیامبری محمد مصطفی(ص) درزمانی که آدم هنوز خلقت نیافته بود، غذا خوردن آن حضرت از قربانیهایی که برای بتها نذر شده بودند، نسبت خودکشی به پیامبر(ص) در [[صحيح البخاري]] به این نحو که آن حضرت میخواست خودش را از کوه به پایین پرتاب کند، بد دانستن صدای مزمار و درعینحال انتساب شنیده شدن آن از خانه پیامبر(ص)، عدم رعایت عدالت بین همسران توسط آن حضرت(ص)، کاهلی در نماز، مباشرت با عایشه در حالت حیض، نسبت ساحری به آن حضرت(ص)، نهی پیامبر از دراز کردن و روی هم انداختن پا و نسبت این کار به ایشان، بوسیدن و مکیدن زبان عایشه در حالت روزه، ازدواج آن حضرت با صفیه قبل از پایان یافتن عده او، نماز خواندن به جماعت در حالت جنابت، فراموشی نماز یا برخی آیات قرآن، لخت شدن، بول کردن شیطان در گوش پیامبر(ص)، پوشیدن حریر، شک در خدا و همچنین شک در قضاوت به هنگام حکم کردن بر چیزی و ... از نسبتهایی است که در صحاح اهل تسنن به پیامبر اکرم(ص) داده شده است..<ref>ر.ک: همان، ص69-267 </ref> | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
فصل پنجم تا هشتم که در جلد اول هستند به ترتیب دربردارنده روایاتی است که با قرآن مخالف است و درباره انبیاء، امهات مؤمنین، ابوبکر و عمر میباشد..<ref>ر.ک: همان، ص397-556 </ref> | فصل پنجم تا هشتم که در جلد اول هستند به ترتیب دربردارنده روایاتی است که با قرآن مخالف است و درباره انبیاء، امهات مؤمنین، ابوبکر و عمر میباشد..<ref>ر.ک: همان، ص397-556 </ref> | ||
فصلهای نهم، دهم و یازدهم کتاب به ترتیب حاوی مطالبی درباره عایشه؛ دختر ابوبکر و همسر پیامبر خدا(ص)، معاویه بن ابوسفیان و صحابه پیامبر(ص) است..<ref>ر.ک: همان، ج2، ص7 – 194 </ref> محسن خیاط در فصل دوازدهم بهدروغ پردازیها و سخنان متناقض و ارائه تصویر نادرست از مسائل در صحاح اهل سنت میپردازد. مثلاً درباره تدلیس [[صحيح البخاري|بخاری]] | فصلهای نهم، دهم و یازدهم کتاب به ترتیب حاوی مطالبی درباره عایشه؛ دختر ابوبکر و همسر پیامبر خدا(ص)، معاویه بن ابوسفیان و صحابه پیامبر(ص) است..<ref>ر.ک: همان، ج2، ص7 – 194 </ref> محسن خیاط در فصل دوازدهم بهدروغ پردازیها و سخنان متناقض و ارائه تصویر نادرست از مسائل در صحاح اهل سنت میپردازد. مثلاً درباره تدلیس [[صحيح البخاري|بخاری]] و تصرفش در روایات، یا حریص بودن ابوهریره در نقل حدیث، متناقضات [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج]] در صحیحش، مشخص کردن «فلان و فلان» که انس ساقی شراب آنها بود و اساساً چرایی تعبیر آوری [[صحيح البخاري|بخاری]] از «فلان» در کتابش و ... بحث میکند..<ref>ر.ک: همان، ص197-589 </ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش