۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
سرانجام ابو عمرو در 417 ق به دانيه رفت و تا آخر عمر در همانجا زيست و به تعليم و تدريس و تأليف روزگار سپرى ساخت(ياقوت،همانجا). | سرانجام ابو عمرو در 417 ق به دانيه رفت و تا آخر عمر در همانجا زيست و به تعليم و تدريس و تأليف روزگار سپرى ساخت(ياقوت،همانجا). | ||
ابو عمرو در نيمۀ شوال 444 در گذشت و بنا به وصيت خود او، ابو محمد | ابو عمرو در نيمۀ شوال 444 در گذشت و بنا به وصيت خود او، ابو محمد عبدالله بن خميس انصارى بر او نماز گزارد و در مقبرۀ باب انداره به خاك سپرده شد([[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]،همانجا؛ياقوت،127/12- 128؛ابن ابار،801/2). | ||
دقت در ضبط،توانمندى حافظه و هوش سرشار را از ويژگيهاى ابو عمرو دانى برشمرده‌اند([[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]،406/2؛قفطى،341/2- 342؛ذهبى،سير،80/18).قطعاتى كه از ارجوزۀ اعتقادى وى در دست است،از تعصب شديد مذهبى و عرق دينى او حكايت دارد(نك: همان،81/18-83).زهد و پارسايى او را مى‌توان تا حدودى تحت تأثير ويژگيهاى روحانى و سجاياى اخلاقى استادانش،به ويژه ابن ابى زمنين(ه م)دانست(نك:مرعشلى،28). | دقت در ضبط،توانمندى حافظه و هوش سرشار را از ويژگيهاى ابو عمرو دانى برشمرده‌اند([[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]،406/2؛قفطى،341/2- 342؛ذهبى،سير،80/18).قطعاتى كه از ارجوزۀ اعتقادى وى در دست است،از تعصب شديد مذهبى و عرق دينى او حكايت دارد(نك: همان،81/18-83).زهد و پارسايى او را مى‌توان تا حدودى تحت تأثير ويژگيهاى روحانى و سجاياى اخلاقى استادانش،به ويژه ابن ابى زمنين(ه م)دانست(نك:مرعشلى،28). | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
پرورش داد(براى فهرست اسامى آنان،نك:ذهبى،معرفة،327/1، تذكرة،1120/3؛ابن جزرى،همان،504/1). | پرورش داد(براى فهرست اسامى آنان،نك:ذهبى،معرفة،327/1، تذكرة،1120/3؛ابن جزرى،همان،504/1). | ||
3 تن از مشهورترين آنان،مقريانى هستند كه خود در اندلس حوزه‌هاى قرائت تشكيل داده‌اند:يكى،فرزندش ابو العباس احمد(د 471 ق)است كه پس از پدر در دانيه بر مسند اقراء تكيه زد(ابن بشكوال،65/1؛ابن جزرى،همان،80/1)؛ديگرى،ابو داوود سليمان ابن نجاح مغربى،شيخ القراء بلنسيه(د 496 ق)است كه مدت مديدى در ملازمت ابو عمرو دانى به سر برد و بيشتر تأليفات وى را از خود او استماع كرد و آثار ابو عمرو دانى را در سراسر اندلس رواج داد(نك: [[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]،203/1-204؛ابن خير،28-29،34،72-74؛ابن جزرى،همان،316/1-317،النشر،58/1-61)؛سومى،ابو | 3 تن از مشهورترين آنان،مقريانى هستند كه خود در اندلس حوزه‌هاى قرائت تشكيل داده‌اند:يكى،فرزندش ابو العباس احمد(د 471 ق)است كه پس از پدر در دانيه بر مسند اقراء تكيه زد(ابن بشكوال،65/1؛ابن جزرى،همان،80/1)؛ديگرى،ابو داوود سليمان ابن نجاح مغربى،شيخ القراء بلنسيه(د 496 ق)است كه مدت مديدى در ملازمت ابو عمرو دانى به سر برد و بيشتر تأليفات وى را از خود او استماع كرد و آثار ابو عمرو دانى را در سراسر اندلس رواج داد(نك: [[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]،203/1-204؛ابن خير،28-29،34،72-74؛ابن جزرى،همان،316/1-317،النشر،58/1-61)؛سومى،ابو عبدالله محمد بن عيسى تجيبى طليطلى،معروف به مغامى(د 485 ق)است كه در اشبيليه به تدريس قرائت اشتغال داشت(نك:همو،غاية،224/2- 225). | ||
شهرت ابو عمرو دانى به عنوان مقرى و تأليفات مشهور او در علم قرائت،مقام علمى او را در حديث از نظرها دور داشته است.اين در حالى است كه منابع كهن از او به عنوان محدثى بزرگ كه از مغرب به | شهرت ابو عمرو دانى به عنوان مقرى و تأليفات مشهور او در علم قرائت،مقام علمى او را در حديث از نظرها دور داشته است.اين در حالى است كه منابع كهن از او به عنوان محدثى بزرگ كه از مغرب به | ||