الأساس في أصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    از آنجایی که دانش اصول فقه پایۀ اصلی برای استنباط فقهی است، توجه ویژه‌ای به چگونگی آموختن آن می‌شود. ازاین‌رو، مرکز حوزه علمیه قم این کتاب را درآمدی برای ورود طلاب به کتاب‌های اصلی و درسی حوزه، همچون [[فرائد الأصول]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] و [[كفاية الأصول|کفایة الأصول]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، که با قلم و محتوای سنگینی نوشته شده‌اند، قرار داده است.<ref>ر.ک: مقدمه مرکز، ص 7-6</ref>
    از آنجایی که دانش اصول فقه پایۀ اصلی برای استنباط فقهی است، توجه ویژه‌ای به چگونگی آموختن آن می‌شود. ازاین‌رو، مرکز حوزه علمیه قم این کتاب را درآمدی برای ورود طلاب به کتاب‌های اصلی و درسی حوزه، همچون [[فرائد الأصول]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] و [[كفاية الأصول|کفایة الأصول]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، که با قلم و محتوای سنگینی نوشته شده‌اند، قرار داده است.<ref>ر.ک: مقدمه مرکز، ص 7-6</ref>


    [[عبدی، محمدحسین|عبدی]]، همچون مؤلفان دیگر در این علم، بحث را با مقدمه‌ای در باب ضرورت فراگیری دانش اصول فقه آغاز کرده است. سپس، در باب‌های پنج‌گانه‌ای به مباحث الفاظ، ادله قطعیه، ادله ظنیه، اصول عملیه و تعادل و تراجیح و زیرمجموعه‌هایشان می‌پردازد. پایان‌بخش کتاب بحثی در باب اجتهاد است. متن این کتاب روان است و نویسنده هر بحث را با درآمدی کوتاه آغاز کرده و در پایان، طرح پرسش نموده و چند موضوع را برای تحقیق تنظیم کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 11و16</ref> او علاوه بر استناد به کتاب‌های پیشکسوتان عرصه علم اصول فقه، از نامداران معاصر نیز بهره گرفته است. .<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 322و411</ref>
    [[عبدی، محمدحسین|عبدی]]، همچون مؤلفان دیگر در این علم، بحث را با مقدمه‌ای در باب ضرورت فراگیری دانش اصول فقه آغاز کرده است. سپس، در باب‌های پنج‌گانه‌ای به مباحث الفاظ، ادله قطعیه، ادله ظنیه، اصول عملیه و تعادل و تراجیح و زیرمجموعه‌هایشان می‌پردازد. پایان‌بخش کتاب بحثی در باب اجتهاد است. متن این کتاب روان است و نویسنده هر بحث را با درآمدی کوتاه آغاز کرده و در پایان، طرح پرسش نموده و چند موضوع را برای تحقیق تنظیم کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 11و16</ref> او علاوه بر استناد به کتاب‌های پیشکسوتان عرصه علم اصول فقه، از نامداران معاصر نیز بهره گرفته است..<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 322و411</ref>


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==