ابن عرفه، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04153AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
ابن عرفه در 792ق، هنگام سفر حج، در مصر مورد احترام ملك الظاهر قرار گرفت. [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] نوشته است كه در آن سال در قاهره با وى ملاقات كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در رفتن حج و بازگشت به قاهره با وى هم‌سفر بوده و ابن عرفه به او و فرزندانش اجازه روايت داده است. او احتمالاً به اسكندريه نيز رفته است. ابن عرفه سرانجام در 793ق، به تونس بازگشت و 10 سال بعد در همان جا وفات يافت. | ابن عرفه در 792ق، هنگام سفر حج، در مصر مورد احترام ملك الظاهر قرار گرفت. [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] نوشته است كه در آن سال در قاهره با وى ملاقات كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در رفتن حج و بازگشت به قاهره با وى هم‌سفر بوده و ابن عرفه به او و فرزندانش اجازه روايت داده است. او احتمالاً به اسكندريه نيز رفته است. ابن عرفه سرانجام در 793ق، به تونس بازگشت و 10 سال بعد در همان جا وفات يافت. | ||
از نكات قابل توجه درباره ابن عرفه، مخالفت شديد وى با [[ابن خلدون]] است كه به گفته | از نكات قابل توجه درباره ابن عرفه، مخالفت شديد وى با [[ابن خلدون]] است كه به گفته همین مورّخ به سبب حسادت به برترى علمى [[ابن خلدون]] بوده است. سرانجام ابن عرفه در مخالفت خود پافشارى كرد و در سعايت از [[ابن خلدون]] نزد سلطان با مخالفان وى هم‌داستان شد و توفيق نيافت. برخى اقوال فقهى وى را وزير سراج در «الحلل السندسية» گرد آورده است. او گاهى شعر نيز مى‌سروده و ابياتى از او را سخاوى، داوودى، ابن قاضى مكناسى و باباتنبكتى نقل كرده‌اند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||