ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱:

[[پرونده:NUR04969.jpg|بندانگشتی|ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

! نام!! data-type='authorName'|ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک

! نام!! data-type="authorName" |ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک

|-

|نام‌های دیگر

|data-type='authorOtherNames'| ابن بشکوال، ابوالقاسم خلف

| data-type="authorOtherNames" | ابن بشکوال، ابوالقاسم خلف

|-

|نام پدر

|data-type='authorfatherName'|

| data-type="authorfatherName" |

|-

|متولد

|data-type='authorbirthDate'|

| data-type="authorbirthDate" |

|-

|محل تولد

|data-type='authorBirthPlace'|

| data-type="authorBirthPlace" |

|-

|رحلت

|data-type='authorDeathDate'|578 هـ.ق

| data-type="authorDeathDate" |578 هـ.ق

|-

|اساتید

|data-type='authorTeachers'|

| data-type="authorTeachers" |

|-

|برخی آثار

|data-type='authorWritings'|

| data-type="authorWritings" |

|-class='articleCode'

|- class="articleCode"

|کد مؤلف

|data-type='authorCode'|AUTHORCODE4969AUTHORCODE

| data-type="authorCode" |AUTHORCODE4969AUTHORCODE

|}

</div>

~~«اِبْن~~ بَشْكُوال، ابوالقاسم خلف بن عبدالملك بن مسعود بن موسى ابن بشكوال ابن يوسف بن داحة بن داكة بن نصر بن عبدالكريم بن واقد خزرجى انصارى» معروف به «ابن بشكوال» (494- 578ق)، حافظ، محدث و مورخ قرطبى اندلسى بود. بعضى از منابع، نام نياكان دور وى را به اختلاف نوشته‌اند، اما خود او در شرح حال پدرش، اسامى نياكان خويش را به صورتى كه ياد شد، به دست داده است.

اِبْن بَشْكُوال، ابوالقاسم خلف بن عبدالملك بن مسعود بن موسى ابن بشكوال ابن يوسف بن داحة بن داكة بن نصر بن عبدالكريم بن واقد خزرجى انصارى» معروف به «ابن بشكوال» (494- 578ق)، حافظ، محدث و مورخ قرطبى اندلسى بود. بعضى از منابع، نام نياكان دور وى را به اختلاف نوشته‌اند، اما خود او در شرح حال پدرش، اسامى نياكان خويش را به صورتى كه ياد شد، به دست داده است.

وى در خاندانى منسوب به سوريون (دهكده‌اى ناشناخته در مشرق اندلس از دشت بلنسيه)، در قرطبه زاده شد. نخست در زادگاه خود نزد پدرش و ابومحمد بن عتاب و ابوالوليد بن رشد به كسب دانش و استماع حديث پرداخت و سپس به اشبيليه رفت و در آن‌جا از ابومحمد بن يربوع، ابوبكر بن عربى و ابوالحسن شريح بن محمد حديث شنيد و دانشمندانى چون ابوعمران بن ابى تليد، ابوجعفر بن بشتغير، ابوالقاسم بن منظور، ابوالقاسم بن ابى ليلى و ابوالحسن بن واجب، ابوعلى بن سكره صدفى و جمعى ديگر به وى براى نقل حديث اجازه دادند. او اجازه‌نامه ابوعلى صدفى را مهم‌ترين اجازه‌نامه‌هاى خود دانسته است. از اهل مشرف نيز ابوطاهر سلفى، ابوالمظفر شيبانى و ابوعلى بن العرجاء به وى اجازه داده‌اند. همچنين او از عالمان بسيارى حديث شنيده و از آنان روايت كرده است. وى عنايت زيادى به حديث و حفظ آن داشته است و با فراگيرى و مطالعه حدود 400 کتاب، اطلاعات بسيارى كسب كرد و سرآمد محدثان قرطبه شد. او همچنين در تاريخ قديم و جديد اندلس تبحر داشت.