زندگانى حضرت سجاد و امام باقر عليهماالسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'مى‏خ' به 'می‌‏خ')
    جز (جایگزینی متن - 'مى‏داند' به 'می‌داند')
    خط ۸۰: خط ۸۰:
    #:'''لأعطين‏ الرايه‏ غدا رجلا يحب‏ الله‏ و رسوله‏ و يحبه‏ الله‏ و رسوله‏ كرارا غير فرار حتى‏ لا يرجع‏ يفتح‏ الله‏ على‏ يديه'''.
    #:'''لأعطين‏ الرايه‏ غدا رجلا يحب‏ الله‏ و رسوله‏ و يحبه‏ الله‏ و رسوله‏ كرارا غير فرار حتى‏ لا يرجع‏ يفتح‏ الله‏ على‏ يديه'''.
    #:حضرت‏ باقر(ع) فرمود: درباره‏ اين‏ حديث‏ چه‏ ميگويى؟ گفت‏ صحيح‏ است، هيچ‏ شكى‏ در آن‏ نيست؛ ولى‏ بعد از اين‏ حديث‏ كارى‏ كه‏ موجب‏ كفر او شد، انجام‏ داد. فرمود: مادر به‏ عزايت‏ بنشيند، بگو ببينم‏ خدا كه‏ على(ع) را آن‏ روز دوست‏ داشت، مى‏دانست‏ كه‏ على‏ بعدها نهروانيان‏ را خواهد كشت‏ يا نمى‏دانست.
    #:حضرت‏ باقر(ع) فرمود: درباره‏ اين‏ حديث‏ چه‏ ميگويى؟ گفت‏ صحيح‏ است، هيچ‏ شكى‏ در آن‏ نيست؛ ولى‏ بعد از اين‏ حديث‏ كارى‏ كه‏ موجب‏ كفر او شد، انجام‏ داد. فرمود: مادر به‏ عزايت‏ بنشيند، بگو ببينم‏ خدا كه‏ على(ع) را آن‏ روز دوست‏ داشت، مى‏دانست‏ كه‏ على‏ بعدها نهروانيان‏ را خواهد كشت‏ يا نمى‏دانست.
    #:گفت‏ مى‏دانست‏ فرمود: على(ع) را دوست‏ داشت‏ كه‏ مطيع‏ و فرمانبردار او بود يا دوست‏ داشت‏ با اين‏ كه‏ مخالف‏ و خطاكار بود. گفت‏ دوست‏ داشت‏ كه‏ اطاعتش‏ مى‏كرد، حضرت‏ باقر(ع) فرمود، اكنون‏ محكوم‏ شدى. عبدالله‏ رافع‏ از جاى‏ حركت‏ كرده‏ با خود می‌‏گفت‏(حَتَّى‏ يَتَبَيَّنَ‏ لَكُمُ‏ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ‏ مِنَ‏ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ‏ الْفَجْرِ)خداوند مى‏داند مقام‏ رهبرى‏ را به‏ كه‏ بدهد.
    #:گفت‏ مى‏دانست‏ فرمود: على(ع) را دوست‏ داشت‏ كه‏ مطيع‏ و فرمانبردار او بود يا دوست‏ داشت‏ با اين‏ كه‏ مخالف‏ و خطاكار بود. گفت‏ دوست‏ داشت‏ كه‏ اطاعتش‏ مى‏كرد، حضرت‏ باقر(ع) فرمود، اكنون‏ محكوم‏ شدى. عبدالله‏ رافع‏ از جاى‏ حركت‏ كرده‏ با خود می‌‏گفت‏(حَتَّى‏ يَتَبَيَّنَ‏ لَكُمُ‏ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ‏ مِنَ‏ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ‏ الْفَجْرِ)خداوند می‌داند مقام‏ رهبرى‏ را به‏ كه‏ بدهد.
    خلاصه‏ استدلال‏ اين‏ است‏ كه‏ می‌‏پرسد، خدا على(ع) را براى‏ اين‏ كه‏ اطاعت‏ مى‏كرد، دوست‏ داشت، قبول‏ مى‏كند. بعد مى‏فرمايد، پس‏ بنابراين‏ تو ميگويى‏ على‏ را دوست‏ داشت‏ با اين‏ كه‏ به‏ عقيده‏ تو على(ع) بعدها به‏ واسطه‏ كشتن‏ نهروانيان‏ كافر شد و تمام‏ اعمالش‏ از بين‏ رفت.
    خلاصه‏ استدلال‏ اين‏ است‏ كه‏ می‌‏پرسد، خدا على(ع) را براى‏ اين‏ كه‏ اطاعت‏ مى‏كرد، دوست‏ داشت، قبول‏ مى‏كند. بعد مى‏فرمايد، پس‏ بنابراين‏ تو ميگويى‏ على‏ را دوست‏ داشت‏ با اين‏ كه‏ به‏ عقيده‏ تو على(ع) بعدها به‏ واسطه‏ كشتن‏ نهروانيان‏ كافر شد و تمام‏ اعمالش‏ از بين‏ رفت.
    ر- پاره‏‌اى‏ از خبرهاى‏ منسوب‏ به‏ امام(ع).
    ر- پاره‏‌اى‏ از خبرهاى‏ منسوب‏ به‏ امام(ع).
    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/wiki/زندگانى_حضرت_سجاد_و_امام_باقر_عليهماالسلام»