شیرازی، سید محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «') |
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
با وارد شدن به كشور كويت، تحصيلات حوزوى خود را از سر گرفت و نزد اساتيدى چون پدر و عمويش آیت‌الله سيد صادق شيرازى ادامه تحصيل داد. در كشور كويت، سطوح حوزه(رسائل و مكاسب) را طى مى‌نمود تا اينكه در سال 1399ق، در سن بيست سالگى، به همراه پدر وارد ايران شد. پس از إقامت در شهر قم، به حوزه علميه آن شهر ملحق شد و بحوث عاليه حوزوى خود را در آن حوزه طى نموده، وارد بحث خارج شد و از اساتيد بزرگى همچون پدرش و عمويش و ديگر آيات عظام استفاده كرد. | با وارد شدن به كشور كويت، تحصيلات حوزوى خود را از سر گرفت و نزد اساتيدى چون پدر و عمويش آیت‌الله سيد صادق شيرازى ادامه تحصيل داد. در كشور كويت، سطوح حوزه(رسائل و مكاسب) را طى مى‌نمود تا اينكه در سال 1399ق، در سن بيست سالگى، به همراه پدر وارد ايران شد. پس از إقامت در شهر قم، به حوزه علميه آن شهر ملحق شد و بحوث عاليه حوزوى خود را در آن حوزه طى نموده، وارد بحث خارج شد و از اساتيد بزرگى همچون پدرش و عمويش و ديگر آيات عظام استفاده كرد. | ||
او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن | او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن كتاب «الترتب»، اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس، به تدريس مباحث مختلف علوم دينى، چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى به علت بعضى مشكلات پيش آمده، مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آن‌جا إقامت نمود. | ||
سرانجام در سال 1422ق، براى بار دوم به ايران آمد و مورد استقبال گرم پدر، عمو، بستگان و دوست‌داران قرار گرفت و تا پايان عمر، در شهر قم، در كنار حرم حضرت معصومه إقامت گزيد. از همان لحظه بازگشت و تا پايان عمر، مشغول به تدريس درس خارج و اصول بود. در كنار آن بحث‌هاى فقهى، رجالى، تفسير و اخلاق نيز تدريس مى‌كرد، تا اينكه چند روز پس از پايان دوره تحصيل و آغاز تعطيلات تابستانى در سحرگاه 26 جمادى الأول 1429ق، درگذشت. | سرانجام در سال 1422ق، براى بار دوم به ايران آمد و مورد استقبال گرم پدر، عمو، بستگان و دوست‌داران قرار گرفت و تا پايان عمر، در شهر قم، در كنار حرم حضرت معصومه إقامت گزيد. از همان لحظه بازگشت و تا پايان عمر، مشغول به تدريس درس خارج و اصول بود. در كنار آن بحث‌هاى فقهى، رجالى، تفسير و اخلاق نيز تدريس مى‌كرد، تا اينكه چند روز پس از پايان دوره تحصيل و آغاز تعطيلات تابستانى در سحرگاه 26 جمادى الأول 1429ق، درگذشت. | ||