إعراب القرآن (ابن نحاس): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
    جز (جایگزینی متن - '،ع' به '، ع')
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    شواهد مؤلف در اين کتاب 1-اشعار موثق(602 شاهد)، از شعراى عصر جاهلى، اسلامى و اموى؛ 2-احاديث معتبر نبوى(168 شاهد)؛ 3-امثال و اقوال ديگر مى‌باشد.
    شواهد مؤلف در اين کتاب 1-اشعار موثق(602 شاهد)، از شعراى عصر جاهلى، اسلامى و اموى؛ 2-احاديث معتبر نبوى(168 شاهد)؛ 3-امثال و اقوال ديگر مى‌باشد.


    ضوابطى نيز كه در زمينۀ قراءات رعايت نموده،عبارتند از:1)موافقت قاريان با علم عربى؛ 2)آنچه مورد توافق جماعت و عامه است؛ 3)موافقت قاريان با رسم الخط مصحف.
    ضوابطى نيز كه در زمينۀ قراءات رعايت نموده، عبارتند از:1)موافقت قاريان با علم عربى؛ 2)آنچه مورد توافق جماعت و عامه است؛ 3)موافقت قاريان با رسم الخط مصحف.


    ابو جعفر در تأليف کتاب خود پيش از هر چيز از آثار سيبويه و کتاب [[العين]] ([[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]])، مسائل الكبر(اخفش سعيد بن سعده)، معانى القرآن(زجاج)، معانى القرآن، المصادر، المقصور و الممدود(فرّاء م 207 ق)، کتاب القراآت(ابو عبيده قاسم بن سلام م 224 ق)، الغريب المصنف(ابو عبيد)، کتاب القراآت(ابن سعدان نحوى، م 231 ق) بهره گرفته است.در كنار آن،از اساتيد خود نيز نقل مى‌نمايد مانند: بكر بن سهل دمياطى، نسائى، طحاوى، ابوالحسن احمد بن سعيد دمشقى، ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوى و تفسير طبرى.
    ابو جعفر در تأليف کتاب خود پيش از هر چيز از آثار سيبويه و کتاب [[العين]] ([[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]])، مسائل الكبر(اخفش سعيد بن سعده)، معانى القرآن(زجاج)، معانى القرآن، المصادر، المقصور و الممدود(فرّاء م 207 ق)، کتاب القراآت(ابو عبيده قاسم بن سلام م 224 ق)، الغريب المصنف(ابو عبيد)، کتاب القراآت(ابن سعدان نحوى، م 231 ق) بهره گرفته است.در كنار آن،از اساتيد خود نيز نقل مى‌نمايد مانند: بكر بن سهل دمياطى، نسائى، طحاوى، ابوالحسن احمد بن سعيد دمشقى، ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوى و تفسير طبرى.