هاتف اصفهانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت')
    خط ۵۴: خط ۵۴:


    ==شغل، شاعران هم‎دوره==
    ==شغل، شاعران هم‎دوره==
    هاتف گذشته از تبحر در ادبیات و سایر علوم، طبیب بوده و از این راه کسب روزی می‎کرده است. اشتغالش به این کار و نارضایتی نسبی او از این امر را می‎توان در این شعر وی دید:
    هاتف گذشته از تبحر در ادبیات و سایر علوم، طبیب بوده و از این راه کسب روزی می‎کرده است. اشتغالش به این کار و نارضایتی نسبی او از این امر را می‌توان در این شعر وی دید:


    {{شعر}}
    {{شعر}}
    خط ۶۸: خط ۶۸:
    سید احمد هاتف در غزل مهارت داشت و از سبک شعری سعدی و خواجه پیروی می‌نمود<ref>ر.ک: همان، ص333</ref>.
    سید احمد هاتف در غزل مهارت داشت و از سبک شعری سعدی و خواجه پیروی می‌نمود<ref>ر.ک: همان، ص333</ref>.


    «غالب غزلیات او لطیف و حاوی مضامین عاشقانه و دلکش است و حق این است که بعضی از ابیات هاتف را به‎آسانی نمی‎توان از ابیات شیخ و خواجه مشخص کرد»<ref>اقبال، عباس، ص48</ref>.
    «غالب غزلیات او لطیف و حاوی مضامین عاشقانه و دلکش است و حق این است که بعضی از ابیات هاتف را به‎آسانی نمی‌توان از ابیات شیخ و خواجه مشخص کرد»<ref>اقبال، عباس، ص48</ref>.


    هاتف، بذله‎گو بود، ولی اهل تملق نبود و نمود این کار در اشعارش بر زیبایی آن می‎افزود. اشعار او روان و سهل است و در برخی از قسمت‎ها، اشعار «گلشن راز» را به خاطر می‎آورد. او مطالب عرفانی را به لطافتی ذکر کرده است که مثل یک حکایت پرفایده خاطر را جلب می‎کند<ref>ر.ک: مشیری، چنگیز، ص332</ref>.
    هاتف، بذله‎گو بود، ولی اهل تملق نبود و نمود این کار در اشعارش بر زیبایی آن می‎افزود. اشعار او روان و سهل است و در برخی از قسمت‎ها، اشعار «گلشن راز» را به خاطر می‎آورد. او مطالب عرفانی را به لطافتی ذکر کرده است که مثل یک حکایت پرفایده خاطر را جلب می‎کند<ref>ر.ک: مشیری، چنگیز، ص332</ref>.