إعجاز البيان في تفسير أم‌القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '== منابع ==' به '== منابع مقاله ==')
    جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
    خط ۵۶: خط ۵۶:
    قونوى كمتر به نقل اقاويل و نظرات مفسران و قرآن‌شناسان پرداخته است و غالب گفته‌هاى او درباره سوره فاتحه، از قلب صيقلى او فيضان مى‌كند؛ چيزى كه آن را «علم لدنى» گفته‌اند و در برابر «علم اكتسابى يا كسبى» قرار داده‌اند.
    قونوى كمتر به نقل اقاويل و نظرات مفسران و قرآن‌شناسان پرداخته است و غالب گفته‌هاى او درباره سوره فاتحه، از قلب صيقلى او فيضان مى‌كند؛ چيزى كه آن را «علم لدنى» گفته‌اند و در برابر «علم اكتسابى يا كسبى» قرار داده‌اند.


    وى، بعد از مقدمات، وارد تفسير سوره حمد، به شكل كلمه به كلمه و آيه به آيه مى‌شود و چون سوره حمد به 3 قسم تقسيم شده: قسمت اول، تا '''«يوم‌ الدين»'''؛ قسمت دوم، '''«اياك نعبدو اياك نستعين»''' و قسمت سوم، '''«اهدنا الصراط المستقيم»''' تا آخر سوره، تفسير آن را نيز بر سه قسم تقسيم نموده است و بر حسب حديث مشهور «لكل آية ظهر و بطن و حد و مطلع»، هر كلمه و آيه را ابتدا با زبان ظاهر، سپس باطن و بعد از آن، به ماوراء باطن كه همان لسان حد و مطلع است، تفسير مى‌نمايد.
    وى، بعد از مقدمات، وارد تفسير سوره حمد، به شكل كلمه به كلمه و آيه به آيه مى‌شود و چون سوره حمد به 3 قسم تقسيم شده: قسمت اول، تا '''«يوم‌الدين»'''؛ قسمت دوم، '''«اياك نعبدو اياك نستعين»''' و قسمت سوم، '''«اهدنا الصراط المستقيم»''' تا آخر سوره، تفسير آن را نيز بر سه قسم تقسيم نموده است و بر حسب حديث مشهور «لكل آية ظهر و بطن و حد و مطلع»، هر كلمه و آيه را ابتدا با زبان ظاهر، سپس باطن و بعد از آن، به ماوراء باطن كه همان لسان حد و مطلع است، تفسير مى‌نمايد.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    خط ۱۲۱: خط ۱۲۱:
    1. مقدمه آقاى [[خواجوی، محمد|محمد خواجوى]] بر مترجمه اعجاز البيان؛
    1. مقدمه آقاى [[خواجوی، محمد|محمد خواجوى]] بر مترجمه اعجاز البيان؛


    2. دانش‌نامه قرآن و قرآن‌پژوهى به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌ الدين خرمشاهى]]، ج 1، ص 667 و ج 2، ص 1779؛
    2. دانش‌نامه قرآن و قرآن‌پژوهى به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، ج 1، ص 667 و ج 2، ص 1779؛


    3. مقدمه چاپ حيدرآباد هند به قلم عبدالله بن احمد علوى.
    3. مقدمه چاپ حيدرآباد هند به قلم عبدالله بن احمد علوى.