دیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلاتJ1.jpg | عنوان =دیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلات | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = شعاع شیرازی، محمدحسین (نویسنده) خالقزاده، محمدهادی (محقق) |زبان | ز...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شعاع شیرازی، محمدحسین]] (نویسنده) | [[شعاع شیرازی، محمدحسین]] (نویسنده) | ||
[[ | [[خالقزاده، محمدهادی]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR | | کد کنگره =PIR 7714 | ||
| موضوع =شعر فارسی -- قرن 12 | | موضوع =شعر فارسی -- قرن 12 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلات''' تألیف محمدحسین شعاع شیرازی (1289-1363ق)، شاعر و ادیب دوره قاجار و پهلوی؛ تصحیح و تحقیق محمدهادی | '''دیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلات''' تألیف [[شعاع شیرازی، محمدحسین|محمدحسین شعاع شیرازی]] (1289-1363ق)، شاعر و ادیب دوره قاجار و پهلوی؛ تصحیح و تحقیق [[خالقزاده، محمدهادی|محمدهادی خالقزاده]] (متولد 1351ش)، پژوهشگر ادبی. این کتاب مجموعه کامل اشعار بازمانده از [[شعاع شیرازی، محمدحسین|شعاع شیرازی]] است که از نسخ خطی، کتب و مجلات گردآوری شده و شامل قصاید، غزلیات، قطعات، مثنویها و دیگر قالبهای شعری میباشد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
دیوان اشعار شعاع شیرازی حاوی 11103 بیت شعر است که شامل 119 قصیده، 223 قطعه، 12 مثنوی، 15 مسمط، 1 ترجیعبند، 5 ترکیببند، 2 مستزاد، 234 رباعی، 177 مادهتاریخ و 157 هجو و هزل میباشد. ارزش اصلی شعر شعاع در قصاید اوست که از قدرت سخنوری بالایی برخوردارند. این قصاید عمدتاً در مدح پادشاهان، شاهزادگان، امرا و بزرگان محلی سروده شدهاند. | دیوان اشعار شعاع شیرازی حاوی 11103 بیت شعر است که شامل 119 قصیده، 223 قطعه، 12 مثنوی، 15 مسمط، 1 ترجیعبند، 5 ترکیببند، 2 مستزاد، 234 رباعی، 177 مادهتاریخ و 157 هجو و هزل میباشد. ارزش اصلی شعر شعاع در قصاید اوست که از قدرت سخنوری بالایی برخوردارند. این قصاید عمدتاً در مدح پادشاهان، شاهزادگان، امرا و بزرگان محلی سروده شدهاند. | ||
شعاع شیرازی شاعری حرفهای بود که بخش عمدهای از اشعارش به مدح اختصاص دارد. با این حال، در خلال این اشعار اطلاعات تاریخی، سیاسی و فرهنگی ارزشمندی یافت میشود. مادهتاریخهای موجود در این دیوان از وقایع مهمی مانند تولد، ازدواج، مرگ و تاجگذاری تا تاریخ بناهای تاریخی را در بر میگیرد. | [[شعاع شیرازی، محمدحسین|شعاع شیرازی]] شاعری حرفهای بود که بخش عمدهای از اشعارش به مدح اختصاص دارد. با این حال، در خلال این اشعار اطلاعات تاریخی، سیاسی و فرهنگی ارزشمندی یافت میشود. مادهتاریخهای موجود در این دیوان از وقایع مهمی مانند تولد، ازدواج، مرگ و تاجگذاری تا تاریخ بناهای تاریخی را در بر میگیرد. | ||
سبک شعری شعاع شیرازی ویژگیهای خاصی دارد از جمله: استفاده از واژههای مهجور، بهکارگیری کلمات فرنگی، استفاده از معنای خاص و کهن کلمات، حشو، تکرار فراوان کلمات و نشانههای سبک خراسانی. تصحیح حاضر بر اساس سیزده نسخه خطی انجام شده و تلاش شده است متنی کامل و منقح ارائه شود. | سبک شعری [[شعاع شیرازی، محمدحسین|شعاع شیرازی]] ویژگیهای خاصی دارد از جمله: استفاده از واژههای مهجور، بهکارگیری کلمات فرنگی، استفاده از معنای خاص و کهن کلمات، حشو، تکرار فراوان کلمات و نشانههای سبک خراسانی. تصحیح حاضر بر اساس سیزده نسخه خطی انجام شده و تلاش شده است متنی کامل و منقح ارائه شود. | ||
در بخش پایانی کتاب، نامههایی از شعاع شیرازی و نیز نامههایی که دیگران به او نوشتهاند، گردآوری شده است. این مراسلات اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و روابط شعاع با معاصرانش ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/13454 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | در بخش پایانی کتاب، نامههایی از [[شعاع شیرازی، محمدحسین|شعاع شیرازی]] و نیز نامههایی که دیگران به او نوشتهاند، گردآوری شده است. این مراسلات اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و روابط شعاع با معاصرانش ارائه میدهد.<ref>[https://literaturelib.com/books/13454 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۵۰
| دیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلات | |
|---|---|
| پدیدآوران | شعاع شیرازی، محمدحسین (نویسنده) خالقزاده، محمدهادی (محقق) |
| ناشر | بنیاد موقوفات افشار با همکاری نشر سخن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1403 |
| چاپ | اول |
| شابک | 6ـ09ـ4889ـ622ـ978 |
| موضوع | شعر فارسی -- قرن 12 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 7714 |
دیوان اشعار شعاع شیرازی به انضمام مراسلات تألیف محمدحسین شعاع شیرازی (1289-1363ق)، شاعر و ادیب دوره قاجار و پهلوی؛ تصحیح و تحقیق محمدهادی خالقزاده (متولد 1351ش)، پژوهشگر ادبی. این کتاب مجموعه کامل اشعار بازمانده از شعاع شیرازی است که از نسخ خطی، کتب و مجلات گردآوری شده و شامل قصاید، غزلیات، قطعات، مثنویها و دیگر قالبهای شعری میباشد.
ساختار
کتاب از بخشهای متعددی تشکیل شده است شامل: مقدمه، تصاویر، قصاید، غزلیات، قطعات، مثنویها، مسمطها، ترجیعبندها، ترکیببندها، مستزادها، رباعیها، مادهتاریخها، هجویات و غزلیات، اشعار پراکنده، مراسلات، تعلیقات، فرهنگ رجال، فرهنگ لغات دشوار، نمایهها و منابع.
گزارش کتاب
دیوان اشعار شعاع شیرازی حاوی 11103 بیت شعر است که شامل 119 قصیده، 223 قطعه، 12 مثنوی، 15 مسمط، 1 ترجیعبند، 5 ترکیببند، 2 مستزاد، 234 رباعی، 177 مادهتاریخ و 157 هجو و هزل میباشد. ارزش اصلی شعر شعاع در قصاید اوست که از قدرت سخنوری بالایی برخوردارند. این قصاید عمدتاً در مدح پادشاهان، شاهزادگان، امرا و بزرگان محلی سروده شدهاند.
شعاع شیرازی شاعری حرفهای بود که بخش عمدهای از اشعارش به مدح اختصاص دارد. با این حال، در خلال این اشعار اطلاعات تاریخی، سیاسی و فرهنگی ارزشمندی یافت میشود. مادهتاریخهای موجود در این دیوان از وقایع مهمی مانند تولد، ازدواج، مرگ و تاجگذاری تا تاریخ بناهای تاریخی را در بر میگیرد.
سبک شعری شعاع شیرازی ویژگیهای خاصی دارد از جمله: استفاده از واژههای مهجور، بهکارگیری کلمات فرنگی، استفاده از معنای خاص و کهن کلمات، حشو، تکرار فراوان کلمات و نشانههای سبک خراسانی. تصحیح حاضر بر اساس سیزده نسخه خطی انجام شده و تلاش شده است متنی کامل و منقح ارائه شود.
در بخش پایانی کتاب، نامههایی از شعاع شیرازی و نیز نامههایی که دیگران به او نوشتهاند، گردآوری شده است. این مراسلات اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و روابط شعاع با معاصرانش ارائه میدهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات