صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR92914J1.jpg | عنوان = صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = علی بن حسین (ع)، امام چهارم (نويسنده) قاسمی، مسعود (سایر) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = 1394 /ع8 ص3041 267/1 BP | م...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[علی بن حسین (ع)، امام چهارم]] (نويسنده) | [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم]] (نويسنده) | ||
[[قاسمی، مسعود ]] (سایر) | [[قاسمی، مسعود]] (سایر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = 1394 /ع8 ص3041 267/1 BP | | کد کنگره = 1394 /ع8 ص3041 267/1 BP | ||
| موضوع =علی بن حسین (ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. - صحیفه سجادیه - | | موضوع =علی بن حسین(ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. - صحیفه سجادیه - نسخههای خطی - دعاها - دعاها - نسخههای خطی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب | | ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی '''، از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده به قلم شخصیتی ناشناس است که ظاهرا به حدود قرن هفتم هجری بازمیگردد. | {{کاربردهای دیگر|صحیفه سجادیه (ابهامزدایی)}} | ||
'''صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی'''، از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده به قلم شخصیتی ناشناس است که ظاهرا به حدود قرن هفتم هجری بازمیگردد. | |||
در این دستنویس به نام مترجم و زمان و مکان ترجمه اشارهای نشده، ولی نام کاتب در انجامه، «عبدالرحيم الخلوتي بن شمس التبريزي المشرقي» و تاریخ کتابت آن، سنه 791 است. | در این دستنویس به نام مترجم و زمان و مکان ترجمه اشارهای نشده، ولی نام کاتب در انجامه، «عبدالرحيم الخلوتي بن شمس التبريزي المشرقي» و تاریخ کتابت آن، سنه 791 است. | ||
==قدمت و اهمیت کتاب== | ==قدمت و اهمیت کتاب== | ||
این ترجمه بهعنوان یکی از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده صحیفه سجادیه مطرح است. همین قدمت به آن اهمیت خاصی میبخشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه شانزده</ref>. | این ترجمه بهعنوان یکی از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده [[الصحيفة السجادية الكاملة|صحیفه سجادیه]] مطرح است. همین قدمت به آن اهمیت خاصی میبخشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه شانزده</ref>. | ||
==ویژگی ترجمه و کتاب== | ==ویژگی ترجمه و کتاب== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
# در کنار ترجمه، مترجم توضیحات و تفسیرهای کوتاهی را برای روشن شدن مطالب اضافه کرده است. | # در کنار ترجمه، مترجم توضیحات و تفسیرهای کوتاهی را برای روشن شدن مطالب اضافه کرده است. | ||
# ترجمه دارای ویژگیهای زبانی و لغوی است که آن را از نظر زبانشناسی ارزشمند میکند. بهطور خاص، این ترجمه شامل ویژگیهای لغوی مربوط به گویشهای مازندران و مناطق مرکزی ایران است. نمونههایی از این کلمات مانند «آویجهسته» (به معنی آویزان، آویخته)، «بجارد یا بجاردن» (به معنی آماده و مهیا شدن) و... در این اثر قابل مشاهده است. استفاده از این واژگان نشان میدهد که ترجمه تحت تأثیر یا مرتبط با مناطق شمالی ایران (مازندران) یا مناطق مرکزی بوده است. علاوه بر این در این ترجمه لغات نادر نیز مشاهده میشود. | # ترجمه دارای ویژگیهای زبانی و لغوی است که آن را از نظر زبانشناسی ارزشمند میکند. بهطور خاص، این ترجمه شامل ویژگیهای لغوی مربوط به گویشهای مازندران و مناطق مرکزی ایران است. نمونههایی از این کلمات مانند «آویجهسته» (به معنی آویزان، آویخته)، «بجارد یا بجاردن» (به معنی آماده و مهیا شدن) و... در این اثر قابل مشاهده است. استفاده از این واژگان نشان میدهد که ترجمه تحت تأثیر یا مرتبط با مناطق شمالی ایران (مازندران) یا مناطق مرکزی بوده است. علاوه بر این در این ترجمه لغات نادر نیز مشاهده میشود. | ||
# تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، ترک | # تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، [[ترک الاطناب]]، [[ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)|ذخیره خوارزمشاهی]]، [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روض الجنان و روح الجنان]] ([[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|تفسیر ابوالفتوح رازی]])، شرح فارسی شهاب الاخبار، [[مفتاح المعاملات]] و نهجالبلاغه (ترجمه فارسی حدود قرن پنجم و ششم) که از یک مبدأ هستند، بهکار رفته است. تعداد دیگری از لغات آن در متون کهن مشاهده نمیشود، ولی در برخی از گویشهای معاصر شمالی ایران هنوز رایج است. | ||
# باوجود تلاش برای ترجمه لفظبهلفظ، در مواردی مترجم عدم التفات کافی به ترجمه دقیق (لفظبهلفظ) نشان داده است. همچنین، در مواردی نیز عدم التفات مترجم به معنی مشاهده میشود. منابع به وجود لغزشهای دستوری و نگارشی در نسخه اشاره دارند که ممکن است ناشی از کار کاتب یا مترجم باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه شانزده تا بیست</ref>. | # باوجود تلاش برای ترجمه لفظبهلفظ، در مواردی مترجم عدم التفات کافی به ترجمه دقیق (لفظبهلفظ) نشان داده است. همچنین، در مواردی نیز عدم التفات مترجم به معنی مشاهده میشود. منابع به وجود لغزشهای دستوری و نگارشی در نسخه اشاره دارند که ممکن است ناشی از کار کاتب یا مترجم باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه شانزده تا بیست</ref>. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه کتاب. | مقدمه کتاب. | ||
{{صحیفه سجادیه}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
[[رده:آداب و رسوم]] | [[رده:آداب و رسوم]] | ||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | [[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | ||
[[رده: | [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | ||
[[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]] | [[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط ابوالحسن اسماعیلی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط ابوالحسن اسماعیلی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۰
صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی، از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده به قلم شخصیتی ناشناس است که ظاهرا به حدود قرن هفتم هجری بازمیگردد.
| صحیفه سجادیه با ترجمهای کهن به فارسی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن حسین(ع)، امام چهارم (نويسنده) قاسمی، مسعود (سایر) |
| ناشر | مرکز پژوهشی ميراث مکتوب |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1394ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن حسین(ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. - صحیفه سجادیه - نسخههای خطی - دعاها - دعاها - نسخههای خطی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1394 /ع8 ص3041 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، صحیفه سجادیه (ابهامزدایی) را ببینید.
در این دستنویس به نام مترجم و زمان و مکان ترجمه اشارهای نشده، ولی نام کاتب در انجامه، «عبدالرحيم الخلوتي بن شمس التبريزي المشرقي» و تاریخ کتابت آن، سنه 791 است.
قدمت و اهمیت کتاب
این ترجمه بهعنوان یکی از قدیمیترین ترجمههای شناختهشده صحیفه سجادیه مطرح است. همین قدمت به آن اهمیت خاصی میبخشد[۱].
ویژگی ترجمه و کتاب
- ترجمه این اثر خطی، بین سطور واقع شده است؛ به این معنا که ترجمه فارسی ذیل هر سطر قرار گرفته است.
- مترجم، تلاش کرده است تا حد ممکن به متن اصلی وفادار باشد و ترجمهای لفظبهلفظ ارائه دهد؛ لذا نتوانسته نثری روان و شیوا و در بسیاری موارد حتی قابل فهم ارائه کند.
- در کنار ترجمه، مترجم توضیحات و تفسیرهای کوتاهی را برای روشن شدن مطالب اضافه کرده است.
- ترجمه دارای ویژگیهای زبانی و لغوی است که آن را از نظر زبانشناسی ارزشمند میکند. بهطور خاص، این ترجمه شامل ویژگیهای لغوی مربوط به گویشهای مازندران و مناطق مرکزی ایران است. نمونههایی از این کلمات مانند «آویجهسته» (به معنی آویزان، آویخته)، «بجارد یا بجاردن» (به معنی آماده و مهیا شدن) و... در این اثر قابل مشاهده است. استفاده از این واژگان نشان میدهد که ترجمه تحت تأثیر یا مرتبط با مناطق شمالی ایران (مازندران) یا مناطق مرکزی بوده است. علاوه بر این در این ترجمه لغات نادر نیز مشاهده میشود.
- تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، ترک الاطناب، ذخیره خوارزمشاهی، روض الجنان و روح الجنان (تفسیر ابوالفتوح رازی)، شرح فارسی شهاب الاخبار، مفتاح المعاملات و نهجالبلاغه (ترجمه فارسی حدود قرن پنجم و ششم) که از یک مبدأ هستند، بهکار رفته است. تعداد دیگری از لغات آن در متون کهن مشاهده نمیشود، ولی در برخی از گویشهای معاصر شمالی ایران هنوز رایج است.
- باوجود تلاش برای ترجمه لفظبهلفظ، در مواردی مترجم عدم التفات کافی به ترجمه دقیق (لفظبهلفظ) نشان داده است. همچنین، در مواردی نیز عدم التفات مترجم به معنی مشاهده میشود. منابع به وجود لغزشهای دستوری و نگارشی در نسخه اشاره دارند که ممکن است ناشی از کار کاتب یا مترجم باشد[۲].
بهطور خلاصه، کیفیت ترجمه این نسخه به دلیل قدمت و وجود ویژگیهای زبانی کهن، بهویژه تأثیر گویش مازندرانی، از نظر علمی و تاریخی بسیار مهم است. بااینحال، از نظر دقت کامل در انتقال معنا یا رعایت دقیق ساختار لفظبهلفظ، خالی از ایراد نبوده و دارای برخی نادقیقیها و لغزشها است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.