اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اصطلاحات (ابهام زدایی)' به 'اصطلاحات (ابهامزدایی)') |
||
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[محقق، مهدی]] (مقدمهنويس) | [[محقق، مهدی]] (مقدمهنويس) | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =R 135 /پ84الف6* | | کد کنگره =R 135 /پ84الف6* | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
پزشکی اسلامی - | پزشکی اسلامی - واژهنامهها - عربی | ||
پزشکی اسلامی - | پزشکی اسلامی - واژهنامهها - فارسی | ||
پزشکی سنتي - | پزشکی سنتي - واژهنامهها - عربی | ||
پزشکی سنتي - | پزشکی سنتي - واژهنامهها - فارسی | ||
زبان عربی - | زبان عربی - واژهنامهها - فارسی | ||
فارسی - | فارسی - واژهنامهها - عربی | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
المعي | المعي | ||
| مکان نشر = | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = |مجلد1: 1391ش , | | سال نشر = |مجلد1: 1391ش , | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE32569AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE32569AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =978-964-7553-46-9 | | شابک =978-964-7553-46-9 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =32569 | |||
| کتابخوان همراه نور =32569 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
}} | }} | ||
'''اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی'''، اثر وجیهه | {{کاربردهای دیگر|اصطلاحات (ابهامزدایی)}} | ||
'''اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی'''، اثر [[پناهي، وجيهه|وجیهه پناهی]]، کتابی است مشتمل بر بیشتر واژگان و اصطلاحات پزشکی، اعضای بدن انسان، داروها و اسامی بیماریها که در دو بخش فارسی به عربی و عربی به فارسی، گرد آمده است. | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با چهار مقدمه از ناشران و مهدی محقق و نویسنده آغاز و مطالب در دو فصل فرهنگ عربی به پارسی و فرهنگ پارسی به عربی اصطلاحات پزشکی، تنظیم شده و اصطلاحات و واژگان، به ترتیب حروف الفبا سامان یافته است. | کتاب با چهار مقدمه از ناشران و [[محقق، مهدی|مهدی محقق]] و نویسنده آغاز و مطالب در دو فصل فرهنگ عربی به پارسی و فرهنگ پارسی به عربی اصطلاحات پزشکی، تنظیم شده و اصطلاحات و واژگان، به ترتیب حروف الفبا سامان یافته است. | ||
فرهنگنامهها و قاموسهای مورد استفاده در این اثر به شرح ذیل میباشند: | فرهنگنامهها و قاموسهای مورد استفاده در این اثر به شرح ذیل میباشند: | ||
# «كتاب البلغة» ابویوسف یعقوب کردی؛ | # «كتاب البلغة» ابویوسف یعقوب کردی؛ | ||
# | # «[[المرقاة]]» [[ادیب نطنزی، حسین بن ابراهیم|بدیعالزمان ابوعبدالله حسین بن ابراهیم نطنزی]]؛ | ||
# | # «[[دستور اللغة (کتاب الخلاص)|دستور اللغة المسمی بالخلاص]]» [[ادیب نطنزی، حسین بن ابراهیم|بدیعالزمان ابوعبدالله حسین بن ابراهیم نطنزی]]؛ | ||
# «تكملة الأصناف» علی بن محمد بن طاهر بن محمد بن سعید ادیب کرمینی؛ | # «تكملة الأصناف» علی بن محمد بن طاهر بن محمد بن سعید ادیب کرمینی؛ | ||
# «قانون ادب» ابوالفضل حبیش بن ابراهیم بن محمد تفلیسی؛ | # «قانون ادب» ابوالفضل حبیش بن ابراهیم بن محمد تفلیسی؛ | ||
# «السامي في الإسلامي» ابوالفضل احمد بن محمد بن ابراهیم میدانی نیشابوری؛ | # «السامي في الإسلامي» ابوالفضل احمد بن محمد بن ابراهیم میدانی نیشابوری؛ | ||
# | # «[[مقدمة الأدب]]» [[زمخشری، محمود بن عمر|ابوالقاسم محمود بن محمد خوارزمی زمخشری]]؛ | ||
# «مصادر اللغة» از مؤلفی ناشناخته؛ | # «مصادر اللغة» از مؤلفی ناشناخته؛ | ||
# «تاج الإسلامي» از مؤلفی ناشناخته؛ | # «تاج الإسلامي» از مؤلفی ناشناخته؛ | ||
خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه ناشران، به موضوع و اهمیت کتاب، اشاره شده است<ref>مقدمه ناشران، ص3-5</ref>. | در مقدمه ناشران، به موضوع و اهمیت کتاب، اشاره شده است.<ref>مقدمه ناشران، ص3-5</ref>. | ||
در مقدمه استاد محقق، صورتهای گوناگونی که مسلمانان به معرفی مفردات دارویی پرداختهاند، توضیح داده شده است که عبارتند از: | در مقدمه استاد [[محقق، مهدی|محقق]]، صورتهای گوناگونی که مسلمانان به معرفی مفردات دارویی پرداختهاند، توضیح داده شده است که عبارتند از: | ||
# فصلی از کتابهای بزرگ دایرةالمعارفی خود را به معرفی ادویه مفرده اختصاص دادهاند، مانند فصلهایی از کتاب «[[كامل الصناعة الطبية]]» از [[مجوسی، علی بن عباس|علی بن عباس اهوازی]]، «[[الحاوي في الطب|الحاوي]]» از [[رازی، محمد بن زکریا|رازی]] و «[[قانون در طب|قانون]]» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]. | # فصلی از کتابهای بزرگ دایرةالمعارفی خود را به معرفی ادویه مفرده اختصاص دادهاند، مانند فصلهایی از کتاب «[[كامل الصناعة الطبية]]» از [[مجوسی، علی بن عباس|علی بن عباس اهوازی]]، «[[الحاوي في الطب|الحاوي]]» از [[رازی، محمد بن زکریا|رازی]] و «[[قانون در طب|قانون]]» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]. | ||
# کتابهایی که با عنوان ادویه مفرده تألیف کردهاند، مانند «[[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع لمفردات الأدوية]]» [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن بیطار]] و «جامع أسما النبات» شریف ادریسی. | # کتابهایی که با عنوان ادویه مفرده تألیف کردهاند، مانند «[[الجامع لمفردات الأدوية و الأغذية|الجامع لمفردات الأدوية]]» [[ابن بیطار، عبدالله بن احمد|ابن بیطار]] و «جامع أسما النبات» شریف ادریسی. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
# پارهای از فرهنگهای اسلامی که در آنها ذکر برخی گیاهان دارویی و تعریف خواص آنها آمده، مانند «[[القاموس المحيط|قاموس المحيط]]» [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]]<ref>ر.ک: مقدمه استاد محقق، ص8-9</ref>. | # پارهای از فرهنگهای اسلامی که در آنها ذکر برخی گیاهان دارویی و تعریف خواص آنها آمده، مانند «[[القاموس المحيط|قاموس المحيط]]» [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]]<ref>ر.ک: مقدمه استاد محقق، ص8-9</ref>. | ||
در مقدمه نویسنده، به این نکته اشاره شده است که در این کتاب، در برابر کلمات و اصطلاحات عربی، کلمات و واژههای فارسی مناسب از فرهنگهای کهن استخراج شده و داشتن چنین کتابی را برای همه مترجمان فارسی و عربی در این حوزه ضروری است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص10</ref>. | در مقدمه نویسنده، به این نکته اشاره شده است که در این کتاب، در برابر کلمات و اصطلاحات عربی، کلمات و واژههای فارسی مناسب از فرهنگهای کهن استخراج شده و داشتن چنین کتابی را برای همه مترجمان فارسی و عربی در این حوزه ضروری است.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص10</ref>. | ||
در ادامه با نگاهی منتقدانه به بیان این نکته پرداخته شده است که بعضی بیماریها یا اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامهها بهگونهای معنی شدهاند که چیزی برای خواننده به دست نمیدهند؛ | در ادامه با نگاهی منتقدانه به بیان این نکته پرداخته شده است که بعضی بیماریها یا اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامهها بهگونهای معنی شدهاند که چیزی برای خواننده به دست نمیدهند؛ مثلاً اغلب کلمات با ال، به همان کلمه بدون ال به فارسی ترجمه شده که از آن جملهاند: البرسام به برسام و یا الكافور به کافور معنی شده است، ولی در بیشتر فرهنگنامهها در مقابل کلمه، معنی فارسی آن آمده که میتواند برای ترجمه مفید باشد<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | ||
هدف نویسنده این بوده که کسانی که به ترجمه متون پزشکی عربی به فارسی میپردازند، بتوانند کلمات و واژههای فارسی مناسب را از این کتاب به دست آورند و نیز در ترجمه کتابهای فارسی به عربی نیز بتوانند واژه عربی مناسب آن کلمه را استخراج نمایند<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | هدف نویسنده این بوده که کسانی که به ترجمه متون پزشکی عربی به فارسی میپردازند، بتوانند کلمات و واژههای فارسی مناسب را از این کتاب به دست آورند و نیز در ترجمه کتابهای فارسی به عربی نیز بتوانند واژه عربی مناسب آن کلمه را استخراج نمایند<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | ||
برخی، انتقاداتی را به کتاب وارد نمودهاند که از جمله آنها عبارتند از: | برخی، انتقاداتی را به کتاب وارد نمودهاند که از جمله آنها عبارتند از: | ||
# معمولا در معرفی یک فرهنگ، تعداد مداخل، جزء محاسن بشمار میرود؛ در این کتاب اگر بهطور میانگین در هر صفحه، 20 مدخل باشد، دستکم 8000 مدخل جمعآوری شده که بسیار شگرف است. اما بارزترین اشکال این کتاب، تکرار مداخل است؛ بهگونهای که در همان | # معمولا در معرفی یک فرهنگ، تعداد مداخل، جزء محاسن بشمار میرود؛ در این کتاب اگر بهطور میانگین در هر صفحه، 20 مدخل باشد، دستکم 8000 مدخل جمعآوری شده که بسیار شگرف است. اما بارزترین اشکال این کتاب، تکرار مداخل است؛ بهگونهای که در همان شش صفحه اول کتاب، حداقل 28 مدخل تکرار شده که عبارت است از: «الأبخر، الأبخق، الأبرص، الأبنة، ابوادراس، الأبهران، اتوم، اثعل، اجدع، اجذم، الأجفان، الأجل، الأجلاب، الأجهر، الأحبال، الأحبن، الاحتجام، الأحذل، الأحول، الأخبثان، الأخدع، الأخدعان، الأخرم، اخشم، الأدر، الأدرة، الأدل، الأدمة و...». | ||
# علیرغم ادعای گردآورنده که قرار است در برابر واژه عربی یک واژه فارسی به ما معرفی شود، در برابر بسیاری از کلمات از جمله همان «برسام» و «کافور» که خود گردآورنده به آن مثال زده، هیچ معادل فارسی نیامده است و حتی گاهی برای معادل واژه عربی، بهجای کلمه فارسی، عبارت عربی آمده است، مانند: البجباجة: الكثير اللّحم المسترخی؛ القشور: اسمُ دواء. | # علیرغم ادعای گردآورنده که قرار است در برابر واژه عربی یک واژه فارسی به ما معرفی شود، در برابر بسیاری از کلمات از جمله همان «برسام» و «کافور» که خود گردآورنده به آن مثال زده، هیچ معادل فارسی نیامده است و حتی گاهی برای معادل واژه عربی، بهجای کلمه فارسی، عبارت عربی آمده است، مانند: البجباجة: الكثير اللّحم المسترخی؛ القشور: اسمُ دواء. | ||
# در برابر بسیاری از مداخل عربی، تعریف و توصیف آمده نه یک واژه فارسی، که قطعا نمیتواند در ترجمه جای واژه عربی را بگیرد؛ مگر اینکه این کتاب علاوه بر دستگیری از مترجمان، قصد تعلیم پزشکان را نیز داشته باشد؛ برای مثال به این دو کلمه بسنده میکنیم: السليخة: نباتی بود از داروها؛ الطاعون: آماسی بود زیر بغل یا زیر کش ران که پدید آید، بیماری با نام، بیماری عام، طاعون. | # در برابر بسیاری از مداخل عربی، تعریف و توصیف آمده نه یک واژه فارسی، که قطعا نمیتواند در ترجمه جای واژه عربی را بگیرد؛ مگر اینکه این کتاب علاوه بر دستگیری از مترجمان، قصد تعلیم پزشکان را نیز داشته باشد؛ برای مثال به این دو کلمه بسنده میکنیم: السليخة: نباتی بود از داروها؛ الطاعون: آماسی بود زیر بغل یا زیر کش ران که پدید آید، بیماری با نام، بیماری عام، طاعون. | ||
خط ۸۴: | خط ۸۵: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۹۰: | خط ۹۱: | ||
# [http://hosamaldinparham.blogfa.com/tag/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D8%A7%D8%B5%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AA%D9%88%D9%86-%DA%A9%D9%87%D9%86 پرهام، حسامالدین، «نگاهی به کتاب اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی»] | # [http://hosamaldinparham.blogfa.com/tag/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D8%A7%D8%B5%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AA%D9%88%D9%86-%DA%A9%D9%87%D9%86 پرهام، حسامالدین، «نگاهی به کتاب اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی»] | ||
== وابستهها== | {{آثار پزشکی}} | ||
{{فرهنگ اصطلاحات}} | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:علوم پزشکی]] | [[رده:علوم پزشکی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۴
اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی | |
---|---|
پدیدآوران | پناهي، وجيهه (گردآورنده) محقق، مهدی (مقدمهنويس) |
ناشر | المعي |
مکان نشر | ایران - تهران |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-7553-46-9 |
موضوع | پزشکی اسلامی - واژهنامهها - عربی
پزشکی اسلامی - واژهنامهها - فارسی پزشکی سنتي - واژهنامهها - عربی پزشکی سنتي - واژهنامهها - فارسی زبان عربی - واژهنامهها - فارسی فارسی - واژهنامهها - عربی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | R 135 /پ84الف6* |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی، اثر وجیهه پناهی، کتابی است مشتمل بر بیشتر واژگان و اصطلاحات پزشکی، اعضای بدن انسان، داروها و اسامی بیماریها که در دو بخش فارسی به عربی و عربی به فارسی، گرد آمده است.
ساختار
کتاب با چهار مقدمه از ناشران و مهدی محقق و نویسنده آغاز و مطالب در دو فصل فرهنگ عربی به پارسی و فرهنگ پارسی به عربی اصطلاحات پزشکی، تنظیم شده و اصطلاحات و واژگان، به ترتیب حروف الفبا سامان یافته است.
فرهنگنامهها و قاموسهای مورد استفاده در این اثر به شرح ذیل میباشند:
- «كتاب البلغة» ابویوسف یعقوب کردی؛
- «المرقاة» بدیعالزمان ابوعبدالله حسین بن ابراهیم نطنزی؛
- «دستور اللغة المسمی بالخلاص» بدیعالزمان ابوعبدالله حسین بن ابراهیم نطنزی؛
- «تكملة الأصناف» علی بن محمد بن طاهر بن محمد بن سعید ادیب کرمینی؛
- «قانون ادب» ابوالفضل حبیش بن ابراهیم بن محمد تفلیسی؛
- «السامي في الإسلامي» ابوالفضل احمد بن محمد بن ابراهیم میدانی نیشابوری؛
- «مقدمة الأدب» ابوالقاسم محمود بن محمد خوارزمی زمخشری؛
- «مصادر اللغة» از مؤلفی ناشناخته؛
- «تاج الإسلامي» از مؤلفی ناشناخته؛
- «تحفة الأحباب» حافظ سلطان علی اوبهی؛
- «ملخص اللغات» حسن خطیب کرمانی[۱].
گزارش محتوا
در مقدمه ناشران، به موضوع و اهمیت کتاب، اشاره شده است.[۲].
در مقدمه استاد محقق، صورتهای گوناگونی که مسلمانان به معرفی مفردات دارویی پرداختهاند، توضیح داده شده است که عبارتند از:
- فصلی از کتابهای بزرگ دایرةالمعارفی خود را به معرفی ادویه مفرده اختصاص دادهاند، مانند فصلهایی از کتاب «كامل الصناعة الطبية» از علی بن عباس اهوازی، «الحاوي» از رازی و «قانون» ابن سینا.
- کتابهایی که با عنوان ادویه مفرده تألیف کردهاند، مانند «الجامع لمفردات الأدوية» ابن بیطار و «جامع أسما النبات» شریف ادریسی.
- کتابهایی که علاوه بر ذکر نامها، تصویر گیاهان دارویی را فراهم آوردهاند، مانند «مفردات الأدوية» غافقی.
- کتابهایی که در آن، نام گیاهان دارویی به لهجههای مختلف آمده است، مانند کتاب «الصيدنة» ابوریحان بیرونی.
- کتابهایی که در آنها نام گیاهان دارویی به زبانهای مختلف آمده است.
- کتابهایی که بهعنوان مفرد درباره گیاهان داوریی نوشته شده است، مانند کتاب «النبات» ابوحنیفه دینوری.
- پارهای از فرهنگهای اسلامی که در آنها ذکر برخی گیاهان دارویی و تعریف خواص آنها آمده، مانند «قاموس المحيط» فیروزآبادی[۳].
در مقدمه نویسنده، به این نکته اشاره شده است که در این کتاب، در برابر کلمات و اصطلاحات عربی، کلمات و واژههای فارسی مناسب از فرهنگهای کهن استخراج شده و داشتن چنین کتابی را برای همه مترجمان فارسی و عربی در این حوزه ضروری است.[۴].
در ادامه با نگاهی منتقدانه به بیان این نکته پرداخته شده است که بعضی بیماریها یا اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامهها بهگونهای معنی شدهاند که چیزی برای خواننده به دست نمیدهند؛ مثلاً اغلب کلمات با ال، به همان کلمه بدون ال به فارسی ترجمه شده که از آن جملهاند: البرسام به برسام و یا الكافور به کافور معنی شده است، ولی در بیشتر فرهنگنامهها در مقابل کلمه، معنی فارسی آن آمده که میتواند برای ترجمه مفید باشد[۵].
هدف نویسنده این بوده که کسانی که به ترجمه متون پزشکی عربی به فارسی میپردازند، بتوانند کلمات و واژههای فارسی مناسب را از این کتاب به دست آورند و نیز در ترجمه کتابهای فارسی به عربی نیز بتوانند واژه عربی مناسب آن کلمه را استخراج نمایند[۶].
برخی، انتقاداتی را به کتاب وارد نمودهاند که از جمله آنها عبارتند از:
- معمولا در معرفی یک فرهنگ، تعداد مداخل، جزء محاسن بشمار میرود؛ در این کتاب اگر بهطور میانگین در هر صفحه، 20 مدخل باشد، دستکم 8000 مدخل جمعآوری شده که بسیار شگرف است. اما بارزترین اشکال این کتاب، تکرار مداخل است؛ بهگونهای که در همان شش صفحه اول کتاب، حداقل 28 مدخل تکرار شده که عبارت است از: «الأبخر، الأبخق، الأبرص، الأبنة، ابوادراس، الأبهران، اتوم، اثعل، اجدع، اجذم، الأجفان، الأجل، الأجلاب، الأجهر، الأحبال، الأحبن، الاحتجام، الأحذل، الأحول، الأخبثان، الأخدع، الأخدعان، الأخرم، اخشم، الأدر، الأدرة، الأدل، الأدمة و...».
- علیرغم ادعای گردآورنده که قرار است در برابر واژه عربی یک واژه فارسی به ما معرفی شود، در برابر بسیاری از کلمات از جمله همان «برسام» و «کافور» که خود گردآورنده به آن مثال زده، هیچ معادل فارسی نیامده است و حتی گاهی برای معادل واژه عربی، بهجای کلمه فارسی، عبارت عربی آمده است، مانند: البجباجة: الكثير اللّحم المسترخی؛ القشور: اسمُ دواء.
- در برابر بسیاری از مداخل عربی، تعریف و توصیف آمده نه یک واژه فارسی، که قطعا نمیتواند در ترجمه جای واژه عربی را بگیرد؛ مگر اینکه این کتاب علاوه بر دستگیری از مترجمان، قصد تعلیم پزشکان را نیز داشته باشد؛ برای مثال به این دو کلمه بسنده میکنیم: السليخة: نباتی بود از داروها؛ الطاعون: آماسی بود زیر بغل یا زیر کش ران که پدید آید، بیماری با نام، بیماری عام، طاعون.
- در بعضی فرهنگهای مأخذ این کتاب، چند کلمه مترادف در یک مدخل آمده، اما گردآورنده تصور میکرده با یک ترکیب جدید روبهرو شده و آن را بهعنوان یک مدخل آورده است: ابخق و اعور: یکچشم؛ درحالیکه در مدخل «ابخق» و نیز مدخل «اعور» هیچ اشارهای به کتاب السامي نمیکند: ابخق: یکچشم.
- ممکن است که توجیه کنند که به علت یکیبودن معنا اشاره به منبع دیگر لازم نبوده است، اما این توجیه صحیح نیست؛ زیرا در مدخلهای دیگر، این تکرارها آمده است.
- جمع مکسر بعضی مدخلها، بهعنوان یک مدخل جدید آمده، مثل «الأبهار» و «الأبهر»؛ از سویی دیگر جمع مکسر بعضی مدخلها در کنار مفرد آن آمده، مثل «الأسلة، ج الأسلات، الأسل»؛ درحالیکه جمع مکسر آن جداگانه در مداخل نیامده و یا عکس آن، مثل «الجناح، مفرد آن الأجنحة». در اینگونه موارد، معمولا مدخل بهصورت مفرد میآید و در توضیح آن، جمعش هم آورده میشود، سپس جمع مکسر آن بهلحاظ الفبایی در جای خود ذکر میشود، اما بدون هیچ توضیحی فقط به مفرد آن ارجاع داده میشود[۷].
وضعیت کتاب
کتاب فاقد هرگونه فهرست و پاورقی است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- پرهام، حسامالدین، «نگاهی به کتاب اصطلاحات پزشکی در فرهنگنامههای کهن عربی - پارسی»