۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR50417J1.jpg | عنوان = امام شناسی(گنجی، حسین) | عنوانهای دیگر = امام شناسی: تقریرات درس امام شناسی حوزه ی علمیه قم | پدیدآورندگان | پدیدآوران = گنجی، حسین (نويسنده) فولادی، مجید (ويراستار علمي) سجادی، محسن ( تقریر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[گنجی، حسین]] (نويسنده) | [[گنجی، حسین]] (نويسنده) | ||
[[فولادی، مجید ]] (ويراستار علمي) | [[فولادی، مجید]] (ويراستار علمي) | ||
[[سجادی، محسن]] ( تقریر) | [[سجادی، محسن]] (تقریر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''امامشناسی'''، اثر [[حسین گنجی]] (معاصر)، کتابی است که به موضوع امامشناسی بهعنوان یکی از مهمترین و ضروریترین مبانی اعتقادی اسلام میپردازد و میکوشد تا تصویری روشن، جامع و کامل از حقیقت والای امامت ارائه دهد. | '''امامشناسی'''، اثر [[گنجی، حسین|حسین گنجی]] (معاصر)، کتابی است که به موضوع امامشناسی بهعنوان یکی از مهمترین و ضروریترین مبانی اعتقادی اسلام میپردازد و میکوشد تا تصویری روشن، جامع و کامل از حقیقت والای امامت ارائه دهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
فصل اول: مبادی امامشناسی؛ این فصل به جایگاه امامت در اسلام میپردازد و ضمن ارائه ادله قرآنی و روایی فراوان، ثابت میکند که امامت اصلی از اصولدین است و انحراف از آن، موجب انحراف از کل دین میشود. برای اثبات محوری بودن امامت، از ادلهای چون آیه ابلاغ، آیه اکمال دین، حدیث ثقلین و حدیث سفینه استفاده شده است. در ادامه، دلایل برتری اهلبیت (ع) بر قرآن (بهعنوان ثقل اکبر) ارائه شده و اشاره گردیده که اهلبیت (ع) مبیّن قرآن و مفسر واقعی آن هستند. همچنین، این فصل به بررسی دیدگاه علمای شیعه و اهلسنت درباره امامت میپردازد و بیان میکند که انکار امامت در مکتب شیعه به انکار نبوت و کفر میانجامد<ref>همان، ص27- 114</ref>. | فصل اول: مبادی امامشناسی؛ این فصل به جایگاه امامت در اسلام میپردازد و ضمن ارائه ادله قرآنی و روایی فراوان، ثابت میکند که امامت اصلی از اصولدین است و انحراف از آن، موجب انحراف از کل دین میشود. برای اثبات محوری بودن امامت، از ادلهای چون آیه ابلاغ، آیه اکمال دین، حدیث ثقلین و حدیث سفینه استفاده شده است. در ادامه، دلایل برتری اهلبیت(ع) بر قرآن (بهعنوان ثقل اکبر) ارائه شده و اشاره گردیده که اهلبیت(ع) مبیّن قرآن و مفسر واقعی آن هستند. همچنین، این فصل به بررسی دیدگاه علمای شیعه و اهلسنت درباره امامت میپردازد و بیان میکند که انکار امامت در مکتب شیعه به انکار نبوت و کفر میانجامد<ref>همان، ص27- 114</ref>. | ||
فصل دوم: علم امام؛ فصل دوم به علم گسترده، جامع و کامل حضرات چهاردهمعصوم (ع) اختصاص دارد. در این بخش، ابتدا موضوع تساوی یا تفاضل ائمه در علم و فضایل بررسی میشود و دلایل هر دو دسته روایات (مساوات و تفاضل) مورد تجزیهوتحلیل قرار میگیرد. سپس، به منابع و مصادیق علم امام پرداخته میشود که نشان میدهد علم ایشان لدنی و الهی است، نه اکتسابی. منابع اصلی علم امام عبارتاند از قرآن کریم (علم به تنزیل، تأویل و ناسخ و منسوخ)، روحالقدس که همواره در نزد ایشان است، اسم اعظم خداوند متعال که تنها بخشی از آن در اختیار سایر مخلوقات است، ارثبردن از انبیا و اولیای گذشته و مصاحفی خاص مانند مصحف حضرت زهرا (س) و کتب جامعه و جفر. در پایان این فصل، مصادیقی از علم امام مانند علم به اعمال بندگان، علم به صنایع و علوم مختلف (علم به زبان حیوانات)، علم وصایا و اسباب و علم کل شیء تشریح شده است<ref>همان، ص115- 201</ref>. | فصل دوم: علم امام؛ فصل دوم به علم گسترده، جامع و کامل حضرات چهاردهمعصوم(ع) اختصاص دارد. در این بخش، ابتدا موضوع تساوی یا تفاضل ائمه(ع) در علم و فضایل بررسی میشود و دلایل هر دو دسته روایات (مساوات و تفاضل) مورد تجزیهوتحلیل قرار میگیرد. سپس، به منابع و مصادیق علم امام پرداخته میشود که نشان میدهد علم ایشان لدنی و الهی است، نه اکتسابی. منابع اصلی علم امام عبارتاند از قرآن کریم (علم به تنزیل، تأویل و ناسخ و منسوخ)، روحالقدس که همواره در نزد ایشان است، اسم اعظم خداوند متعال که تنها بخشی از آن در اختیار سایر مخلوقات است، ارثبردن از انبیا و اولیای گذشته و مصاحفی خاص مانند مصحف حضرت زهرا (س) و کتب جامعه و جفر. در پایان این فصل، مصادیقی از علم امام مانند علم به اعمال بندگان، علم به صنایع و علوم مختلف (علم به زبان حیوانات)، علم وصایا و اسباب و علم کل شیء تشریح شده است<ref>همان، ص115- 201</ref>. | ||
در فصل سوم، به شبهات مربوط به علم امام، پاسخ داده شده است. این شبهات، در موضوعاتی همچون علم غیب، علم به قیامت و علم زمان ظهور امامزمان(عج) است<ref>همان، ص203- 260</ref>. | در فصل سوم، به شبهات مربوط به علم امام، پاسخ داده شده است. این شبهات، در موضوعاتی همچون علم غیب، علم به قیامت و علم زمان ظهور امامزمان(عج) است<ref>همان، ص203- 260</ref>. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:امامت]] | [[رده:امامت]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1404 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||