۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| تخلص = ابن لبودی، ابن عرعر؛ | | تخلص = ابن لبودی، ابن عرعر؛ | ||
| نسب = دمشقی؛ | | نسب = دمشقی؛ | ||
| نام پدر = | | نام پدر =خلیل بن احمد بن ابراهيم لبودی؛ | ||
| ولادت = 834ق؛ | | ولادت = 834ق؛ | ||
| محل تولد = صالحيه دمشق؛ | | محل تولد = صالحيه دمشق؛ | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE103650AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE103650AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' ابن لُبودی، ابوالعبّاس، شهابالدين احمد بن خلل بن احمد بن ابراهيم لبودی ''' (834 -896ق/1431-1491م)، مورخ، اديب و محدّث شافعى مذهب که به ابن عُرعُر نيز معروف بود. | ''' ابن لُبودی، ابوالعبّاس، شهابالدين احمد بن خلل بن احمد بن ابراهيم لبودی''' (834 -896ق/1431-1491م)، مورخ، اديب و محدّث شافعى مذهب که به ابن عُرعُر نيز معروف بود. | ||
==ولادت، خاندان== | ==ولادت، خاندان== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
ابن لبودی در کودکى پس از حفظ قرآن مجيد و آموختن کتابهای لازم ديگر، به منظور آشنايى با تاريخ و حديث، به دست شعبان بن محمد ابن جميل، محدث حنبلى مذهب اهل صالحيه سپرده شد و بخش بزرگى از سيره ابن هشام را از وی شنيد. | ابن لبودی در کودکى پس از حفظ قرآن مجيد و آموختن کتابهای لازم ديگر، به منظور آشنايى با تاريخ و حديث، به دست شعبان بن محمد ابن جميل، محدث حنبلى مذهب اهل صالحيه سپرده شد و بخش بزرگى از سيره ابن هشام را از وی شنيد. | ||
آنگاه در حلقههای گوناگون درس حوزه صالحيه به فراگرفتن دانش ادامه داد. در ادب عرب، شهابالدين ابن زيد و در فقه، بدرالدين ابن قاضى شهبه و زينالدين نشاوی از جمله استادان او بودهاند و در حديث نزد خيضری (محمد بن محمد بن خيضر) که در محضر نخستين مربى و استادش با او آشنا شده بود، به کمال رسيد. | آنگاه در حلقههای گوناگون درس حوزه صالحيه به فراگرفتن دانش ادامه داد. در ادب عرب، شهابالدين ابن زيد و در فقه، [[ابن قاضی شهبه، محمد بن ابوبکر|بدرالدين ابن قاضى شهبه]] و [[زينالدين نشاوی]] از جمله استادان او بودهاند و در حديث نزد خيضری (محمد بن محمد بن خيضر) که در محضر نخستين مربى و استادش با او آشنا شده بود، به کمال رسيد. | ||
وی از ديگر محدثان بزرگ چون شهابالدين ابن عبدالهادی و مجيرالدين ابن ذهبى نيز حديث شنيد. سخاوی مىگويد: هنگامى که در دمشق بر مشايخ آن شهر قرائت حديث مىکردم ابن لبودی نيز در آن مجالس حاضر بود و قرائت مرا استماع مىکرد. | وی از ديگر محدثان بزرگ چون شهابالدين ابن عبدالهادی و مجيرالدين ابن ذهبى نيز حديث شنيد. سخاوی مىگويد: هنگامى که در دمشق بر مشايخ آن شهر قرائت حديث مىکردم ابن لبودی نيز در آن مجالس حاضر بود و قرائت مرا استماع مىکرد. | ||
ابن لبودی در سفر حج با تقىالدين ابن فهد مکى ديدار کرد و از او حديث | ابن لبودی در سفر حج با تقىالدين ابن فهد مکى ديدار کرد و از او حديث شنيدآثاری که از وی برجای مانده است، نشانه تبحر او در حديث و کوشش وی برای دست يافتن به اسانيد عالى است. با اينهمه از گفته سخاوی برمىآيد که وی، بيشتر در پىِ گردآوری اطلاعات تاريخى بوده است. | ||
ابن لبودی علاوه بر حديث و تاريخ، به نظم و نثر و ادب عرب نيز دلبستگى داشت. | ابن لبودی علاوه بر حديث و تاريخ، به نظم و نثر و ادب عرب نيز دلبستگى داشت. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
===چاپى=== | ===چاپى=== | ||
# اخبار الاخيار بما وجد على القبور من الاشعار، مجموعه شعری است برگرفته از سنگ مزار مردگان که به کوشش لويس شيخو در مجله المشرق، شم 20 (بيروت، 1922م) به چاپ رسيده است. حاجى | # اخبار الاخيار بما وجد على القبور من الاشعار، مجموعه شعری است برگرفته از سنگ مزار مردگان که به کوشش لويس شيخو در مجله المشرق، شم 20 (بيروت، 1922م) به چاپ رسيده است. حاجى خليفهاين اثر را به قاضى شمسالدين ابن لبودی (د 637ق) نسبت داده و کتاب غايه الاعتبار فيما وُجد على القبور من الا´شعار اثر ابن طولون را مختصری از اين کتاب دانسته است؛ | ||
# حوليات دمشقيه، نسخه ناقصى از آن، مشتمل بر وقايع سالهای 834 -739ق در موزه بريتانيا موجود است که در 1968م در قاهره به کوشش حسن حبشى به چاپ رسيده است. نسخه ياد شده بدون ذکر نام مؤلف است، اما به عقيده منجد اين کتاب همان تاريخى است که ابن لبودی هنگام ديدار با سخاوی در دست تأليف داشته است. وی اين تاريخ را از وقايع سال تولد خود آغاز کرده و در تدوين آن از تاريخ ابن قاضى شهبه و برخى کتابهای ديگر سود جسته | # حوليات دمشقيه، نسخه ناقصى از آن، مشتمل بر وقايع سالهای 834 -739ق در موزه بريتانيا موجود است که در 1968م در قاهره به کوشش حسن حبشى به چاپ رسيده است. نسخه ياد شده بدون ذکر نام مؤلف است، اما به عقيده منجد اين کتاب همان تاريخى است که ابن لبودی هنگام ديدار با سخاوی در دست تأليف داشته است. وی اين تاريخ را از وقايع سال تولد خود آغاز کرده و در تدوين آن از تاريخ ابن قاضى شهبه و برخى کتابهای ديگر سود جسته است؛3.مصنفات [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|شيخ الاسلام ابن حجر]]، که در ليدن (1850م) به چاپ رسيده است. | ||
===خطى=== | ===خطى=== | ||
# ابيات منقوله، جُنگ شعر کوچکى است که بيشتر آن از ابن وردی است و نسخهای از آن ضمن مجموعهای به خط مؤلف به شماره 3327 در کتابخانه ظاهريه دمشق موجود است. اين مجموعه 5 اثر چاپ نشده ديگر از مؤلف را دربردارد؛ | # ابيات منقوله، جُنگ شعر کوچکى است که بيشتر آن از ابن وردی است و نسخهای از آن ضمن مجموعهای به خط مؤلف به شماره 3327 در کتابخانه ظاهريه دمشق موجود است. اين مجموعه 5 اثر چاپ نشده ديگر از مؤلف را دربردارد؛ | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
حجتجلالى، عباس، | حجتجلالى، عباس، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۵: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | ||