پرش به محتوا

فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الملل و النحل (بغدادي، عبد القاهر ابن طاهر)' به 'الملل و النحل (بغدادی)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الملل و النحل (بغدادي، عبد القاهر ابن طاهر)' به 'الملل و النحل (بغدادی)')
خط ۳۴: خط ۳۴:
کتاب نخست، باب «ذكر المعتزلة» از «کتاب المقالات» [[کعبی، عبدالله بن احمد|ابوالقاسم عبدالله بن احمد کعبی بلخی]] (متوفای 319ق) است. [[کعبی، عبدالله بن احمد|بلخی]] در این کتاب، صرفا به ثبت مقالات مربوط به فرقه‌های مختلف اسلامی پرداخته و متعرض فرق سایر ادیان و ملحدین، نشده است. وی تألیف این کتاب را از حدود سال 290ق، آغاز نموده و در نگارش آن، مخصوصا به آنچه شیخ وی، [[ابوالحسین عبدالرحیم محمد بن عثمان خیاط]]، نوشته اعتماد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.
کتاب نخست، باب «ذكر المعتزلة» از «کتاب المقالات» [[کعبی، عبدالله بن احمد|ابوالقاسم عبدالله بن احمد کعبی بلخی]] (متوفای 319ق) است. [[کعبی، عبدالله بن احمد|بلخی]] در این کتاب، صرفا به ثبت مقالات مربوط به فرقه‌های مختلف اسلامی پرداخته و متعرض فرق سایر ادیان و ملحدین، نشده است. وی تألیف این کتاب را از حدود سال 290ق، آغاز نموده و در نگارش آن، مخصوصا به آنچه شیخ وی، [[ابوالحسین عبدالرحیم محمد بن عثمان خیاط]]، نوشته اعتماد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.


این کتاب، به دلیل ویژگی‌ها و اهمیت آن، مورد استقبال علمای بسیاری قرار گرفته و آن را، به‌عنوان یکی از مصادر و منابع اصلی نگارش آثار خود، انتخاب کرده‌اند که از جمله ایشان، می‌توان از: [[ابن متویه، حسن بن احمد|ابن متویه]] در «[[تذكرة في أحكام الجواهر و الأعراض]]»، [[ملاحمی خوارزمی، محمود بن محمد|ملاحمی]] در «[[كتاب المعتمد في أصول‌الدين|المعتمد في أصول الدين]]»، [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|عبدالقاهر بغدادی]] در «[[الفرق بين الفرق و بيان الفرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]]» و «[[الملل و النحل (بغدادي، عبد القاهر ابن طاهر)|الملل و النحل]]»، [[اسفراینی، شهفور بن طاهر|اسفراینی]] در «[[التبصير في‌الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين|التبصير في الدين]]»، [[نسفی، میمون بن محمد|نسفی]] در «[[تبصرة الأدلة في أصول‌الدين علی طريقة الإمام أبي‌منصور الماتريدي|تبصرة الأدلة]]»، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در «[[المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك|المنتظم]]» و... نام برد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.
این کتاب، به دلیل ویژگی‌ها و اهمیت آن، مورد استقبال علمای بسیاری قرار گرفته و آن را، به‌عنوان یکی از مصادر و منابع اصلی نگارش آثار خود، انتخاب کرده‌اند که از جمله ایشان، می‌توان از: [[ابن متویه، حسن بن احمد|ابن متویه]] در «[[تذكرة في أحكام الجواهر و الأعراض]]»، [[ملاحمی خوارزمی، محمود بن محمد|ملاحمی]] در «[[كتاب المعتمد في أصول‌الدين|المعتمد في أصول الدين]]»، [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|عبدالقاهر بغدادی]] در «[[الفرق بين الفرق و بيان الفرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]]» و «[[الملل و النحل (بغدادی)|الملل و النحل]]»، [[اسفراینی، شهفور بن طاهر|اسفراینی]] در «[[التبصير في‌الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين|التبصير في الدين]]»، [[نسفی، میمون بن محمد|نسفی]] در «[[تبصرة الأدلة في أصول‌الدين علی طريقة الإمام أبي‌منصور الماتريدي|تبصرة الأدلة]]»، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در «[[المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك|المنتظم]]» و... نام برد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.


[[کعبی، عبدالله بن احمد|بلخی]] در این کتاب، ابتدا به معرفی و توضیح اصول پنج‌گانه مذهب معتزلی (توحید، عدل، وعید، منزلة بین المنزلتین، امر به معروف و نهی از منکر) پرداخته و سپس، برخی از بزرگان این مذهب و آثارشان را معرفی کرده است؛ از جمله: واصل بن عطا، عمرو بن عبید و ابوهذیل محمد بن هذیل علاف<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-11</ref>.
[[کعبی، عبدالله بن احمد|بلخی]] در این کتاب، ابتدا به معرفی و توضیح اصول پنج‌گانه مذهب معتزلی (توحید، عدل، وعید، منزلة بین المنزلتین، امر به معروف و نهی از منکر) پرداخته و سپس، برخی از بزرگان این مذهب و آثارشان را معرفی کرده است؛ از جمله: واصل بن عطا، عمرو بن عبید و ابوهذیل محمد بن هذیل علاف<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-11</ref>.