پرش به محتوا

زبدة البيان في أحكام القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۳: خط ۲۳:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01965
| کتابخوان همراه نور =01965
| کتابخوان همراه نور =01965
| کد پدیدآور =00114
| کد پدیدآور =00114
خط ۲۹: خط ۲۹:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
 
{{کاربردهای دیگر|أحكام القرآن (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|أحكام القرآن (ابهام زدایی)}}


   
   
خط ۶۰: خط ۵۹:
وى قبل از شروع كتاب طهارت، سورۀ فاتحه را تيمنا تفسير نموده است و سپس به بيان آيات فقهى ابواب مختلف از كتاب الطهارة تا ديات پرداخته است.
وى قبل از شروع كتاب طهارت، سورۀ فاتحه را تيمنا تفسير نموده است و سپس به بيان آيات فقهى ابواب مختلف از كتاب الطهارة تا ديات پرداخته است.


علاوه بر كتب تفسيرى همچون كشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، تفسير بيضاوى قاضى ابى سعيد، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان طبرسى]] وى به كتب فقهى از [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] و غير آنان استناد نموده است كه بيش از همه نظريات [[شيخ صدوق]] در [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]] در آن ذكر شده است.
علاوه بر كتب تفسيرى همچون كشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، تفسير بيضاوى قاضى ابى سعيد، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان طبرسى]] وى به كتب فقهى از [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] و غير آنان استناد نموده است كه بيش از همه نظريات [[شيخ صدوق]] در [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]] در آن ذكر شده است.


از زمان نگارش، به دليل سبک و روش منحصر به فرد و استفاده از تفاسير و كتب فقهى معتبر به فقهاى بزرگ به اين كتاب توجه خاصى نشان داده‌اند و در موسوعه‌هاى فقهى همچون:
از زمان نگارش، به دليل سبک و روش منحصر به فرد و استفاده از تفاسير و كتب فقهى معتبر به فقهاى بزرگ به اين كتاب توجه خاصى نشان داده‌اند و در موسوعه‌هاى فقهى همچون: