زاهدی قمی، ابوالفضل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زاهدی (ابهام زدایی)' به 'زاهدی (ابهام‌زدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'موسوی خوانساری، احمد' به 'موسوی خوانساری، سید احمد')
جز (جایگزینی متن - 'زاهدی (ابهام زدایی)' به 'زاهدی (ابهام‌زدایی)')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۶: خط ۳۶:
|}
|}
</div>
</div>
 
{{کاربردهای دیگر|زاهدی (ابهام‌زدایی)}}
 
{{کاربردهای دیگر|قمی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|زاهدی (ابهام زدایی)}}
 
 
{{کاربردهای دیگر|قمی (ابهام زدایی)}}
 
 


'''میرزا ابوالفضل زاهدی قمی''' (1270-‌1357ش)، مفسر و واعظ وارسته معاصر و از جمله شاگردان [[آیت‌الله ابوالقاسم کبیر قمی]] می‌باشد که سید شاه‌آبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیت‌الله [[سید مهدی مرعشی|سید مهدی]] و [[سید کاظم مرعشی]]) از شاگردان او بودند. وی صاحب کتاب «[[رسالة إثبات المعلوم في نفي المفهوم|إثبات المعلوم في نفي المفهوم]]» است.
'''میرزا ابوالفضل زاهدی قمی''' (1270-‌1357ش)، مفسر و واعظ وارسته معاصر و از جمله شاگردان [[آیت‌الله ابوالقاسم کبیر قمی]] می‌باشد که سید شاه‌آبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیت‌الله [[سید مهدی مرعشی|سید مهدی]] و [[سید کاظم مرعشی]]) از شاگردان او بودند. وی صاحب کتاب «[[رسالة إثبات المعلوم في نفي المفهوم|إثبات المعلوم في نفي المفهوم]]» است.
خط ۶۵: خط ۵۹:
علمای بزرگ و مراجع تقلید برای نظریات ایشان از جمله نظریات فقهی‌اش احترام خاصی قائل بودند. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] ایشان را «شیخ‌الطایفه» می‌خواند و در بعضی از مباحث، نظر ایشان را محترم می‌شمرد<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.
علمای بزرگ و مراجع تقلید برای نظریات ایشان از جمله نظریات فقهی‌اش احترام خاصی قائل بودند. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] ایشان را «شیخ‌الطایفه» می‌خواند و در بعضی از مباحث، نظر ایشان را محترم می‌شمرد<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.


از ویژگی‌های ایشان به گفته خودشان، این بود که همه کتاب‌هایی را که در خانه داشت، به‌طور کامل مطالعه و نکات جالب را فیش‌برداری می‌کرد. او واقعاً اهل تحقیق و مطالعه بود؛ مثلاً کتاب چند جلدی «[[أسد الغابة في معرفة الصحابة|اُسد الغابة]]»، «[[تاریخ بغداد|تاریخ خطیب بغدادی]]» و «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الأنوار]]» را از اول تا آخر مطالعه و نکات آن‌ها را در یادداشت‌های خود ثبت کرد. ازاین‌رو بر علوم مختلف احاطه داشت و بر مطالب مختلف اسلامی و تاریخی مسلط بود. ایشان در مدتی که در تهران در مسجد جامع و... مشغول درس و بحث و تدریس تفسیر و تاریخ ادیان بود، از هر نظر موقعیت عالی به دست آورد؛ لذا [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی(ره)]] ایشان را به قم عودت داد. وی در مدرسه فیضیه و مسجد امام، جلسات متعدد درس خارج فقه، اصول و تفسیر داشت و حوزویان را از انوار علوم مختلف، بهره‌مند می‌ساخت. در این دوران شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد؛ افراد فرزانه‌ای مانند: سید شاه‌آبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیت‌الله سید مهدی و سید کاظم مرعشی) از شاگردان او بودند<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.
از ویژگی‌های ایشان به گفته خودشان، این بود که همه کتاب‌هایی را که در خانه داشت، به‌طور کامل مطالعه و نکات جالب را فیش‌برداری می‌کرد. او واقعاً اهل تحقیق و مطالعه بود؛ مثلاً کتاب چند جلدی «[[أسد الغابة في معرفة الصحابة|اُسد الغابة]]»، «[[تاریخ بغداد|تاریخ خطیب بغدادی]]» و «[[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الأنوار]]» را از اول تا آخر مطالعه و نکات آن‌ها را در یادداشت‌های خود ثبت کرد. ازاین‌رو بر علوم مختلف احاطه داشت و بر مطالب مختلف اسلامی و تاریخی مسلط بود. ایشان در مدتی که در تهران در مسجد جامع و... مشغول درس و بحث و تدریس تفسیر و تاریخ ادیان بود، از هر نظر موقعیت عالی به دست آورد؛ لذا [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی(ره)]] ایشان را به قم عودت داد. وی در مدرسه فیضیه و مسجد امام، جلسات متعدد درس خارج فقه، اصول و تفسیر داشت و حوزویان را از انوار علوم مختلف، بهره‌مند می‌ساخت. در این دوران شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد؛ افراد فرزانه‌ای مانند: سید شاه‌آبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیت‌الله سید مهدی و سید کاظم مرعشی) از شاگردان او بودند<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.


==وفات==
==وفات==
خط ۸۳: خط ۷۷:
و...<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.
و...<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.


یکی از کتاب‌های ایشان «رسالة الضرر» در مورد «قاعده لاضرر» یکی از قواعد فقهی است. ایشان با تحقیقات و تتبع در روایات لاضرر، تعداد آنها را، که معمولاً مراجع تقلید نوزده روایت در دسترس داشتند، به 38 روایت و سپس به 45 روایت رساند. جالب اینکه امام(ره) مجموعه این روایات را برای مطالعه و تحقیق از آقازاده ایشان گرفت. این رساله بیانگر وسعت تسلط و احاطه ایشان بر احادیث و متون فقهی بود که با بحث در مورد رجال روایات، هر جا که صاحب جواهر الكلام(ره) به قاعده لاضرر تمسک کرده، آن را نیز ذکر کرده است. کوتاه سخن آنکه تحقیقات ایشان نشان می‌داد محققی نحریر و فقیهی بااستعداد سرشار و حافظه کم‌نظیر است. از جمله کارهای علمی او این بود که کتاب «وسائل الشيعة» را، از آغاز تا پایان، مورد بررسی قرار داد و مطالب و متن حذف‌شده احادیث آن را با ذکر مدارک مشخص کرد. بر اهل اطلاع روشن است که چنین کار فنی نیاز به احاطه بسیار دارد و از هرکسی ساخته نیست. خلاصه ایشان جامع معقول و منقول بود؛ چنان‌که این جامعیت از گفتار او در بحث، درس، موعظه، تفسیر، نصیحت و محاورات خصوصی‌اش به‌طور کامل مشاهده می‌شد<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.
یکی از کتاب‌های ایشان «رسالة الضرر» در مورد «قاعده لاضرر» یکی از قواعد فقهی است. ایشان با تحقیقات و تتبع در روایات لاضرر، تعداد آنها را، که معمولاً مراجع تقلید نوزده روایت در دسترس داشتند، به 38 روایت و سپس به 45 روایت رساند. جالب اینکه امام(ره) مجموعه‌این روایات را برای مطالعه و تحقیق از آقازاده ایشان گرفت. این رساله بیانگر وسعت تسلط و احاطه ایشان بر احادیث و متون فقهی بود که با بحث در مورد رجال روایات، هر جا که صاحب جواهر الكلام(ره) به قاعده لاضرر تمسک کرده، آن را نیز ذکر کرده است. کوتاه سخن آنکه تحقیقات ایشان نشان می‌داد محققی نحریر و فقیهی بااستعداد سرشار و حافظه کم‌نظیر است. از جمله کارهای علمی او این بود که کتاب «وسائل الشيعة» را، از آغاز تا پایان، مورد بررسی قرار داد و مطالب و متن حذف‌شده احادیث آن را با ذکر مدارک مشخص کرد. بر اهل اطلاع روشن است که چنین کار فنی نیاز به احاطه بسیار دارد و از هرکسی ساخته نیست. خلاصه ایشان جامع معقول و منقول بود؛ چنان‌که این جامعیت از گفتار او در بحث، درس، موعظه، تفسیر، نصیحت و محاورات خصوصی‌اش به‌طور کامل مشاهده می‌شد<ref>[https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/4383/%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84 ر.ک: همان]</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==