شناخت‌نامه ابوجعفر النقیب: زندگانی، آرا و اندیشه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بحث هایی ' به 'بحث‌هایی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ز' به ' می‌ز') |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۵۵/۳/ن۷ج | ||
| موضوع = | | موضوع =نقد و تفسیر نقیب ابوجعفر، یحیی بن محمد، ۵۴۸؟ -۶۱۳ق.,سرگذشتنا‌مه شیعه,سرگذشتنا‌مه زیدیه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =دانشگاه اراک | | ناشر =دانشگاه اراک | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| سال نشر =۱۳۹۸ش | | سال نشر =۱۳۹۸ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE117496AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ =يکم | ||
| شابک =3-12-7731-600-978 | | شابک =3-12-7731-600-978 | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شناخت‌نامه ابوجعفر النقیب: زندگانی، آرا و اندیشه‌ها'''، تألیف دکتر مصطفی | '''شناخت‌نامه ابوجعفر النقیب: زندگانی، آرا و اندیشه‌ها'''، تألیف دکتر [[جواد، مصطفی|مصطفی جواد]]، و ترجمه دکتر [[حسن‌بگی، علی|علی حسن‌بگی]]؛ زندگی «ابوجعفر یحیی بن زید علوی» - مشهور به نقیب البصره یا ابوجعفرالنقیب که از عالمان و دانشورانی است که [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]] - شارح [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]] - محضر علمی او را درک کرده - را به تصویر می‌کشد. | ||
نقیب البصره علاوه بر تسلط و اشراف بر دانش‌های کلام، تاریخ، فقه الحدیث، ادبیات و ...، به ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و نو از حدیث و رویدادهای صدر اسلام می‌پردازد و در این عرصه از پژوهشگران کم نظیر است. | نقیب البصره علاوه بر تسلط و اشراف بر دانش‌های کلام، تاریخ، فقه الحدیث، ادبیات و ...، به ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و نو از حدیث و رویدادهای صدر اسلام می‌پردازد و در این عرصه از پژوهشگران کم نظیر است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
ابن | [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]] از معدود عالمان و دانشمندان مشهور معتزلی قرن هشتم هجری است که در بسیاری از دانش‌های آن روزگار، دارای تألیفاتی است. شرح نهج‌البلاغه‌ی وی یکی از ماندگارترین کتاب‌های اوست. [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]] در شرح نهج‌البلاغه از منابع گوناگون شفاهی و مکتوب بهره برده است. یکی از عالمان و دانشورانی که وی محضر علمی او را درک کرده، ابوجعفر یحیی بن ابی زید علوی مشهور به نقیب البصرة یا ابوجعفر النقیب است. [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]] در شرح خود بارها این شخصیت را با عبارت‌ها و تعبیرات گوناگون ستوده است. گفتنی است با همه مهارت و ورزیدگی ابوجعفر النقیب در دانش‌های آن روز از قبیل کلام، تاریخ، فقه الحدیث، ادبیات و ...، تألیفی از او به جای نمانده است؛ لذا تنها راه دست یابی به افکار و اندیشه‌های او رجوع به شرح [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح)|نهج‌البلاغه]]<nowiki/>ی شاگر فاضلش [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابی‌الحدید]] است. | ||
ابوجعفر النقیب دو ویژگی دیگر نیز دارد که او را از بقیه‌ی هم طرازان خود ممتاز کرده است؛ یکی اعتدال و میانه روی است که با وجود آنکه در عصری | ابوجعفر النقیب دو ویژگی دیگر نیز دارد که او را از بقیه‌ی هم طرازان خود ممتاز کرده است؛ یکی اعتدال و میانه روی است که با وجود آنکه در عصری می‌زیست که بازار مجادلات کلامی داغ بوده و زمینه برای موضع گیری‌های تند و خارج از انصاف فراهم بوده است هیچ گاه از جاده اعتدال و انصاف خارج نگشته است. وی در بحث‌هایی که با شاگرد فاضلش ابن ابی‌الحدید دارد در عین تقابل عقیدتی که میان آن دو آشکارا دیده می‌شود هیچ گاه زبانش را آلوده به ناسزا نکرده است و دیگری حریت و آزاداندیشی اوست که در ارائه‌ی دیدگاه‌های خود، هیچ گاه در بند تعصبات فرقه‌ای نشده بلکه تلاشش در رسیدن به حقیقت بوده است؛ شاید بتوان ادعا کرد که او در قرن ششم و اوایل قرن هفتم تجسم اعتدال، عقل گرایی و آزاداندیشی بوده است. | ||
با همه‌ی این اوصاف، نام برده | با همه‌ی این اوصاف، نام برده قرن‌ها مورد غفلت عالمان مسلمان و مستشرقان قرار گرفته بود تا این که مورخ و پژوهشگر عراقی دکتر مصطفی جواد با نگارش این رساله کوشید تا با ارائه‌ی شرح حال و اندیشه‌ی او، غفلت یاد شده را جبران کند. او ابتدا به شرح حال ابوجعفر النقیب پرداخته و سپس به آرا و اندیشه‌ی او اشاره کرده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2516 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | |||
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]] | |||
[[رده:علما و ائمه]] | |||
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۰
| شناخت‌نامه ابوجعفر النقیب: زندگانی، آرا و اندیشه‌ها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جواد، مصطفی (نویسنده) حسن‌بگی، علی (مترجم) |
| ناشر | دانشگاه اراک |
| مکان نشر | اراک |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| چاپ | يکم |
| شابک | 3-12-7731-600-978 |
| موضوع | نقد و تفسیر نقیب ابوجعفر، یحیی بن محمد، ۵۴۸؟ -۶۱۳ق.,سرگذشتنا‌مه شیعه,سرگذشتنا‌مه زیدیه |
| کد کنگره | BP۵۵/۳/ن۷ج |
شناخت‌نامه ابوجعفر النقیب: زندگانی، آرا و اندیشه‌ها، تألیف دکتر مصطفی جواد، و ترجمه دکتر علی حسن‌بگی؛ زندگی «ابوجعفر یحیی بن زید علوی» - مشهور به نقیب البصره یا ابوجعفرالنقیب که از عالمان و دانشورانی است که ابن ابی‌الحدید - شارح نهج‌البلاغه - محضر علمی او را درک کرده - را به تصویر می‌کشد.
نقیب البصره علاوه بر تسلط و اشراف بر دانش‌های کلام، تاریخ، فقه الحدیث، ادبیات و ...، به ارائه‌ی تحلیل‌های عمیق و نو از حدیث و رویدادهای صدر اسلام می‌پردازد و در این عرصه از پژوهشگران کم نظیر است.
گزارش کتاب
ابن ابی‌الحدید از معدود عالمان و دانشمندان مشهور معتزلی قرن هشتم هجری است که در بسیاری از دانش‌های آن روزگار، دارای تألیفاتی است. شرح نهج‌البلاغه‌ی وی یکی از ماندگارترین کتاب‌های اوست. ابن ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه از منابع گوناگون شفاهی و مکتوب بهره برده است. یکی از عالمان و دانشورانی که وی محضر علمی او را درک کرده، ابوجعفر یحیی بن ابی زید علوی مشهور به نقیب البصرة یا ابوجعفر النقیب است. ابن ابی‌الحدید در شرح خود بارها این شخصیت را با عبارت‌ها و تعبیرات گوناگون ستوده است. گفتنی است با همه مهارت و ورزیدگی ابوجعفر النقیب در دانش‌های آن روز از قبیل کلام، تاریخ، فقه الحدیث، ادبیات و ...، تألیفی از او به جای نمانده است؛ لذا تنها راه دست یابی به افکار و اندیشه‌های او رجوع به شرح نهج‌البلاغه‌ی شاگر فاضلش ابن ابی‌الحدید است.
ابوجعفر النقیب دو ویژگی دیگر نیز دارد که او را از بقیه‌ی هم طرازان خود ممتاز کرده است؛ یکی اعتدال و میانه روی است که با وجود آنکه در عصری می‌زیست که بازار مجادلات کلامی داغ بوده و زمینه برای موضع گیری‌های تند و خارج از انصاف فراهم بوده است هیچ گاه از جاده اعتدال و انصاف خارج نگشته است. وی در بحث‌هایی که با شاگرد فاضلش ابن ابی‌الحدید دارد در عین تقابل عقیدتی که میان آن دو آشکارا دیده می‌شود هیچ گاه زبانش را آلوده به ناسزا نکرده است و دیگری حریت و آزاداندیشی اوست که در ارائه‌ی دیدگاه‌های خود، هیچ گاه در بند تعصبات فرقه‌ای نشده بلکه تلاشش در رسیدن به حقیقت بوده است؛ شاید بتوان ادعا کرد که او در قرن ششم و اوایل قرن هفتم تجسم اعتدال، عقل گرایی و آزاداندیشی بوده است.
با همه‌ی این اوصاف، نام برده قرن‌ها مورد غفلت عالمان مسلمان و مستشرقان قرار گرفته بود تا این که مورخ و پژوهشگر عراقی دکتر مصطفی جواد با نگارش این رساله کوشید تا با ارائه‌ی شرح حال و اندیشه‌ی او، غفلت یاد شده را جبران کند. او ابتدا به شرح حال ابوجعفر النقیب پرداخته و سپس به آرا و اندیشه‌ی او اشاره کرده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران