ازمة التعليم الديني في العالم الاسلامي: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر =NUR.....J1.jpg

| کد کنگره =‏

| موضوع =

'''ازمة التعليم الديني في العالم الاسلامي''' تألیف خالد صمدی و عبدالرحمن حللی؛ کتاب حاضر که ظاهراً جلد نخست از مجموعه‌ای است با فروست: حوارات لقرن جديد، از دو بخش تشکيل شده است. بخش نخست که بيش از دوسوم کتاب را تشکيل داده است دارای دو گفتار است: يکی بحران آموزش دينی در جهان اسلام از خالد صمدی؛ و ديگری بحران آموزش دينی در دانشگاه‌های اسلامی از عبدالرحمن حللی.

بخش دوم کتاب دربردارنده تعليقات هريک از دو مؤلف يادشده بر نوشته ديگری در بخش نخست است. اول، تعليقات خالد صمدی بر نوشته عبدالرحمن حللی؛ و دوم، تعليقات عبدالرحمن حللی بر نوشتار خالد صمدی.

عنوان بحث دوم کتاب، بحران آموزش دينی در دانشگاه‌های اسلامی است. نگارنده در مقدمه اين بحث از تلاش‌های اصلاحی کسانی چون امام محمد غزالی، ابن‌خلدون، محمد عبده، بن‌عاشور، راغب طباخ نام می‌برد و از همايش‌های برپاشده در جهان اسلام با موضوع اصطلاحات آموزشی ياد می‌کند و به جهانی شدن موضوع آموزش دينی پس از واقعه يازدهم سپتامبر 2001 م در آمريکا و متهم ساختن آموزش دينی اسلامی به تربيت تروريست و فراخواندن به تغيير برنامه آموزش دينی و اعمال فشارهای سياسی و اقتصادی برای اين کار اشاره می‌کند. آنگاه می‌افزايد با توجه به حساسيت موضوع و اهميت تنوع ديدگاه‌ها دربارۀ آن، برای آگاهی از ديدگاه‌های ديگران پرسش‌نامه‌ای تهيه و برای اهل نظر ارسال داشته است.

بخش دوم با تعليقات خالد صمدی بر جستار عبدالرحمن حللی آغاز می‌شود. صمدی ضمن تقدير از زحمات حللی کوشيده است برخی از کاستی‌های کار او را يادآور شود و راه‌حل‌ها و ايده‌هايی عملی برای تحول آموزش دينی در دانشگاه‌ها عرضه دارد که جهت سازواری با حجم تعليقات، کوتاه و مختصر بيان شده و شامل مطالب ذيل است: زير پا نهادن ارزش‌های استعماری و ايجاد ارزش‌های جايگزين آن‌ها؛ ايجاد تخصص‌های جديد لازم برای تدريس تربيت اسلامی؛ اصلاح و بهبود وضع پژوهش‌های دانشگاهی در حوزه تربيت اسلامی؛ ايجاد مرکز تخصصی برای بررسی و مطالعه در علم اصول فقه و مقاصد شريعت و ارائه خدمات مشاوره‌ای به متخصصان تربيت اسلامی و روان‌شناسی اسلامی؛ ايجاد مرکز اختصاصی پژوهش در رفتار اجتماعی از منظر فقه و حقوق؛ ايجاد مرکزی برای مطالعات فقه خانواده؛ ايجاد مرکزی برای ترجمه و نقد آثار مستشرقان دربارۀ اسلام.

تعليقات ديگر اين بخش از عبدالرحمن حللی بر بحث خالد صمدی است. حللی بر اين باور است که در تعليقاتش به جنبه‌هايی از بحران آموزش دينی پرداخته است که ژرف‌تر از بحث‌های صمدی در اين‌باره است (ص 245): معضل آموزش تلقينی و خودداری انديشه انتقادی از وارد شدن به حوزه ارزيابی مطالب در علوم شرعی؛ آموزش‌های دينی سنتی در مراکز آموزشی سنتی؛ مشکل بل بحران تربيت‌پژوهی در حوزه علوم اسلامی؛ مسئله تخصص در علوم‌اسلامی.

ديگر آن‌که نام کتاب محمد ابن‌سحنون کتاب المعلمين ضبط شده است (ص 28) ومی‌دانيم که نام کتاب او آداب المعلمين است. نيز نام کتاب ابن‌جماعه نادرست و ادب العالم‌والمتعلم ضبط شده، حال آن‌که نام اين کتاب، تذکره السامع والمتکلم فی ادب العالم والمتعلم است.

از اين‌ها مهم‌تر و البته زشت‌تر آن است که در شرح زندگی ابن‌سينا و زکريای رازی خطاهای نابخشودنی رخ داده است. مثلاً در صفحۀ 264 ادعا شده است که شمس‌الدوله حاکم همدان، بوعلی را زندانی کرد. نيز تاج‌الملک (وزير شمس‌الدوله)، پسر شمس‌الدوله و جانشين او معرفی شده است. همچنين زادگاه بوعلی خورميش آمده است که البته نادرست است؛ نام اين محل به صورت خرميثين و خرمثين ضبط شده و زادگاه بوعلی روستای افشنه است.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]