آشتیانی، محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '= ' به '='
جز (جایگزینی متن - ']] ↵' به ' [[')
جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۲: خط ۳۲:
{{کاربردهای دیگر|آشتیانی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|آشتیانی (ابهام زدایی)}}
'''میرزا محمدحسن بن میرزا جعفر بن میرزا محمد آشتيانى رازى''' (۱۲۴۸-۱۳۱۹ق) فقیه و اصولی، اولین كسى كه درس و سبک [[شيخ انصارى]] را در ایران پايه گذارى و منتشر ساخت، در انتشار فتوای معروف تحریم تنباکوی [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی]] نقش داشت.  
'''میرزا محمدحسن بن میرزا جعفر بن میرزا محمد آشتيانى رازى''' (۱۲۴۸-۱۳۱۹ق) فقیه و اصولی، اولین كسى كه درس و سبک [[شيخ انصارى]] را در ایران پايه گذارى و منتشر ساخت، در انتشار فتوای معروف تحریم تنباکوی [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی]] نقش داشت.  
== ولادت ==
==ولادت ==
در سال 1248 هجرى قمرى به دنيا آمد.
در سال 1248ق در آشتیان واقع در استان مرکزی به دنيا آمد.
 
==خاندان==
==خاندان==
از زمان میرزا محمدحسن آشتيانى در این خاندان علما و فلاسفۀ بزرگى ظهور پيدا كرده‌اند، از آن جمله:
از زمان میرزا محمدحسن آشتيانى در این خاندان علما و فلاسفۀ بزرگى ظهور پيدا كرده‌اند، از آن جمله:
خط ۴۳: خط ۴۴:
#:[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، میرزا حسن نائينى، آیت‌الله حائرى، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد‌ ‎ابوالحسن اصفهانى]] و [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردى]].
#:[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، میرزا حسن نائينى، آیت‌الله حائرى، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد‌ ‎ابوالحسن اصفهانى]] و [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردى]].
#:آنچنان كه در مقدمۀ چهارده رسالۀ فارسی (تأليف آشتيانى) نقل شده، حدود 62 کتاب و رساله و تعليقه از او باقى مانده، كه 27 کتاب و رسالۀ آن چاپ شده و بقيۀ آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسيده است.
#:آنچنان كه در مقدمۀ چهارده رسالۀ فارسی (تأليف آشتيانى) نقل شده، حدود 62 کتاب و رساله و تعليقه از او باقى مانده، كه 27 کتاب و رسالۀ آن چاپ شده و بقيۀ آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسيده است.
==تحصيلات==
==تحصيلات==
اجداد میرزاى آشتيانى از اديبان بودند و پدر او شيخ جعفر از علماى اعلام زمان خود بود.
اجداد میرزاى آشتيانى از اديبان بودند و پدر او شيخ جعفر از علماى اعلام زمان خود بود.
سه ساله بود كه پدرش را از دست داد و هنگامى كه به سن نوجوانى رسيد ‎مادرش برای او یک معلم قرآن و یک معلم خط گرفت. هنگامى كه این دو معلم با هم مباحثه می‌كردند، میرزاى آشتيانى از مباحثۀ آنها لذت مى‌برد و به تدريج اشتياق به تحصيل علوم دينى در او ايجاد شد و در سن سيزده سالگى به بروجرد، كه در آن زمان از قطبهاى علمى به شمار مى‌رفت، هجرت كرد.
سه ساله بود كه پدرش را از دست داد و هنگامى كه به سن نوجوانى رسيد ‎مادرش برای او یک معلم قرآن و یک معلم خط گرفت. هنگامى كه این دو معلم با هم مباحثه می‌كردند، میرزاى آشتيانى از مباحثۀ آنها لذت مى‌برد و به تدريج اشتياق به تحصيل علوم دينى در او ايجاد شد و در سن سيزده سالگى به بروجرد، كه در آن زمان از قطبهاى علمى به شمار مى‌رفت، هجرت كرد.
در آن زمان ملا اسدالله بروجردى كه از علماى بزرگ عصر بود رياست حوزۀ علمیّۀ بروجرد را به عهده داشت.
در آن زمان ملا اسدالله بروجردى كه از علماى بزرگ عصر بود رياست حوزۀ علمیّۀ بروجرد را به عهده داشت.
پس از حدود چهار سال میرزا در ادبيات عرب و معانى و بيان تسلط كامل يافته و در تدريس آنها مشهور شد، تا جايى كه وقتى [[المطول|مطول]] را تدريس مى‌كرد عده‌اى از بزرگان در درس او حاضر مى‌شدند.
پس از حدود چهار سال میرزا در ادبيات عرب و معانى و بيان تسلط كامل يافته و در تدريس آنها مشهور شد، تا جايى كه وقتى [[المطول|مطول]] را تدريس مى‌كرد عده‌اى از بزرگان در درس او حاضر مى‌شدند.
==هجرت به نجف==
==هجرت به نجف==
میرزاى آشتيانى بعد از مدتى به نجف اشرف مسافرت كرد. در راه دچار گزيدگى شده و بيمارى سختى گرفت. هنگامى كه به نجف اشرف رسيد ‎حرم مطهر [[امام على(ع)|حضرت امیر عليه‌السلام]] را كه ديد به حضرت متوسل شده و شفا پيدا كرد.
میرزاى آشتيانى بعد از مدتى به نجف اشرف مسافرت كرد. در راه دچار گزيدگى شده و بيمارى سختى گرفت. هنگامى كه به نجف اشرف رسيد ‎حرم مطهر [[امام على(ع)|حضرت امیر عليه‌السلام]] را كه ديد به حضرت متوسل شده و شفا پيدا كرد.
میرزاى آشتيانى در اوايل كه در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] شركت مى‌كرد به علت كمى سنش خجالت كشيده و چهره‌اش را مى‌پوشاند، اما پس از مدتى با تكيه بر هوش و نبوغى كه داشت مطالب استادش را بخوبى درك كرده و شروع كرد به سؤال كردن در درس و به مرور مورد توجه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]] قرار گرفت، به حدى كه شيخ روزى از منبر پايين آمده و از نام و شهرش سؤال كرد. او به تدريج از خواص شيخ شد، تا جايى كه مقرِر بحث‌هاى شيخ گرديد.
میرزاى آشتيانى در اوايل كه در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] شركت مى‌كرد به علت كمى سنش خجالت كشيده و چهره‌اش را مى‌پوشاند، اما پس از مدتى با تكيه بر هوش و نبوغى كه داشت مطالب استادش را بخوبى درك كرده و شروع كرد به سؤال كردن در درس و به مرور مورد توجه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]] قرار گرفت، به حدى كه شيخ روزى از منبر پايين آمده و از نام و شهرش سؤال كرد. او به تدريج از خواص شيخ شد، تا جايى كه مقرِر بحث‌هاى شيخ گرديد.
==شخصيت علمى==
==شخصيت علمى==
میرزاى آشتيانى از دانشمندان محقق و مدقق در فقه و اصول و از مبرزترين شاگردان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] بود. او درس استادش را به بهترين وجه و گسترده‌ترين صورت مى‌نوشت و اولین كسى كه درس و سبک [[شيخ انصارى]] را در ایران پايه گذارى و منتشر ساخت او بود.
میرزاى آشتيانى از دانشمندان محقق و مدقق در فقه و اصول و از مبرزترين شاگردان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] بود. او درس استادش را به بهترين وجه و گسترده‌ترين صورت مى‌نوشت و اولین كسى كه درس و سبک [[شيخ انصارى]] را در ایران پايه گذارى و منتشر ساخت او بود.
==مراجعت به وطن==
==مراجعت به وطن==
آشتيانى تا 33 سالگى يعنى سال 1281 قمرى - سال وفات استادش [[شيخ انصارى]] - در نجف اقامت داشت. سپس به تهران آمد و تا پایان عمر در تهران به سر برد. تمام افراد خاندان آشتيانى، در تهران به فضل و علم مشهورند.
آشتيانى تا 33 سالگى يعنى سال 1281 قمرى - سال وفات استادش [[شيخ انصارى]] - در نجف اقامت داشت. سپس به تهران آمد و تا پایان عمر در تهران به سر برد. تمام افراد خاندان آشتيانى، در تهران به فضل و علم مشهورند.
==مبارزات==
==مبارزات==
از خصوصيات مهم میرزا حسن آشتيانى بينش صحيح سياسى او است. او بعد از وفات شيخ اعظم، در مطرح شدن [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] نقش مهمى را ايفا كرد. وى و آقا حسن نجم‌آبادى و میرزا عبدالرحيم و [[رشتی، حبیب‌الله|میرزا حبيب الله رشتى]] بعد از ارتحال شيخ اعظم، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] را معرفى كرده و درس و نماز او را برتر دانستند.
از خصوصيات مهم میرزا حسن آشتيانى بينش صحيح سياسى او است. او بعد از وفات شيخ اعظم، در مطرح شدن [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] نقش مهمى را ايفا كرد. وى و آقا حسن نجم‌آبادى و میرزا عبدالرحيم و [[رشتی، حبیب‌الله|میرزا حبيب الله رشتى]] بعد از ارتحال شيخ اعظم، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] را معرفى كرده و درس و نماز او را برتر دانستند.
خط ۶۳: خط ۷۲:
علماى بزرگ تهران نيز تصمیم به همراهى با میرزا و خروج از شهر گرفتند. با پخش این خبر، مردم به سوى كاخ شاه راهپيمايى كردند و در نتيجه 30 نفر از مردم مجروح يا كشته شدند، ولى مردم كوتاه نيامده و به مبارزات خود ادامه دادند تا شاه مجبور به لغو امتياز تنباكو شد.
علماى بزرگ تهران نيز تصمیم به همراهى با میرزا و خروج از شهر گرفتند. با پخش این خبر، مردم به سوى كاخ شاه راهپيمايى كردند و در نتيجه 30 نفر از مردم مجروح يا كشته شدند، ولى مردم كوتاه نيامده و به مبارزات خود ادامه دادند تا شاه مجبور به لغو امتياز تنباكو شد.
پس از برگشتن میرزاى آشتيانى از حج، وقتى وارد تهران شد، شاه دستور داد كسى به استقبال او نرود، اما همۀ اهالى شهر به استقبال او رفتند. و این نشان از نفوذ معنوى علما و ارزش و اعتبار اجتماعى آنان در مقابل سلاطين بى كفايت قاجار دارد.
پس از برگشتن میرزاى آشتيانى از حج، وقتى وارد تهران شد، شاه دستور داد كسى به استقبال او نرود، اما همۀ اهالى شهر به استقبال او رفتند. و این نشان از نفوذ معنوى علما و ارزش و اعتبار اجتماعى آنان در مقابل سلاطين بى كفايت قاجار دارد.
==در دمشق==
==در دمشق==
هنگامى كه میرزاى آشتيانى به دمشق مسافرت كرده بود، در مباحثاتى كه بين او و علماى آن ديار صورت گرفت با واضح‌ترين بيانات و براهین، دلايل تحريم دخانيات به وسيلۀ [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] را تبيين نموده و علت اصلى آن را ضرر حاصل از بيگانگان در چپاول منافع مسلمانان ذكر كرد و حرمت آن را تا زمان رفع محذور كفار موقتى دانست، كه پس از آن به اباحه تبديل مى‌شود.
هنگامى كه میرزاى آشتيانى به دمشق مسافرت كرده بود، در مباحثاتى كه بين او و علماى آن ديار صورت گرفت با واضح‌ترين بيانات و براهین، دلايل تحريم دخانيات به وسيلۀ [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] را تبيين نموده و علت اصلى آن را ضرر حاصل از بيگانگان در چپاول منافع مسلمانان ذكر كرد و حرمت آن را تا زمان رفع محذور كفار موقتى دانست، كه پس از آن به اباحه تبديل مى‌شود.
پس از سفر به دمشق، به سامراء مسافرتى نمود كه به دستور [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]]، طلاب علوم دينى به استقبال او رفتند و خود [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] هم احترام خاصى نسبت به ايشان مبذول داشت.
پس از سفر به دمشق، به سامراء مسافرتى نمود كه به دستور [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]]، طلاب علوم دينى به استقبال او رفتند و خود [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] هم احترام خاصى نسبت به ايشان مبذول داشت.
==سوابق مبارزاتى خاندان آشتيانى==
==سوابق مبارزاتى خاندان آشتيانى==
اين حضور در حركت‌هاى سياسى در خاندان آشتيانى باقى ماند، همچنان كه در انقلاب مشروطيت، فرزند ايشان شيخ مرتضى بن محمدحسن آشتيانى در جريان تحصن در حرم شاه عبدالعظيم، كه منجر به لغو امتياز بانك روسى شد نقش فعالى داشت.
اين حضور در حركت‌هاى سياسى در خاندان آشتيانى باقى ماند، همچنان كه در انقلاب مشروطيت، فرزند ايشان شيخ مرتضى بن محمدحسن آشتيانى در جريان تحصن در حرم شاه عبدالعظيم، كه منجر به لغو امتياز بانك روسى شد نقش فعالى داشت.
فرزند ديگر ايشان شيخ مصطفى بن شيخ حسن آشتيانى (متوفاى 1327 هجرى) از شعراى انقلابى (با تخلص صهبا) و ملقب به «افتخار الحكماء» بود. او در فقه و اصول صاحبنظر بود و در انقلاب مشروطيت و نهضت مقابله با میسيونرهاى بلژیکى نقش مهمى را در مطبوعات داشت. او پس از تحمل زندانهاى حكومت قاجار، در نهایت در حرم شاه عبدالعظيم كشته شد.
فرزند ديگر ايشان شيخ مصطفى بن شيخ حسن آشتيانى (متوفاى 1327 هجرى) از شعراى انقلابى (با تخلص صهبا) و ملقب به «افتخار الحكماء» بود. او در فقه و اصول صاحبنظر بود و در انقلاب مشروطيت و نهضت مقابله با میسيونرهاى بلژیکى نقش مهمى را در مطبوعات داشت. او پس از تحمل زندانهاى حكومت قاجار، در نهایت در حرم شاه عبدالعظيم كشته شد.
==شاگردان==
==شاگردان==
از جمله شاگردان محضر پر فيض میرزاى آشتيانى:
از جمله شاگردان محضر پر فيض میرزاى آشتيانى:
خط ۸۴: خط ۹۶:
# شيخ مسيح بن قاسم طالقانى
# شيخ مسيح بن قاسم طالقانى
بين شاگردان او، سيد‌ ‎محمد تنكابنى، ملا عبدالرسول نورى و شيخ مسيح بن قاسم طالقانى داراى تأليفات متعددى مى‌باشند.
بين شاگردان او، سيد‌ ‎محمد تنكابنى، ملا عبدالرسول نورى و شيخ مسيح بن قاسم طالقانى داراى تأليفات متعددى مى‌باشند.
==تأليفات==
 
==وفات==
عالم بزرگوار، میرزاى آشتيانى، در  ۲۸ جمادی‌الاول سال 1319 هجرى قمرى، در سن 71 سالگى در تهران، هنگام قرائت زیارت جامعه کبیره وفات يافت. بدن مطهر این عالم بزرگ را در جوار بارگاه عبدالعظیم حسنی به امانت سپردند تا پس از مدتی به نجف انتقال دهند سرانجام پیکر ایشان را در یکى از حجره‌هاى داخل صحن حرم [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] در كنار بدن مطهر [[شوشتری، جعفر بن حسین|علامه شيخ جعفر شوشتری]] و شيخ عبدالله جيلانى مازندرانى به خاک سپرده شد.
==آثار==
# بحر الفوائد في شرح الفرائد
# بحر الفوائد في شرح الفرائد
# إزاحة الشكوك في اللباس المشكوك
# إزاحة الشكوك في اللباس المشكوك
خط ۹۷: خط ۱۱۲:
# رسالة تقليدية
# رسالة تقليدية
# تقريرات و...
# تقريرات و...
==وفات==
{{فقیهان شیعه}}
عالم بزرگوار، میرزاى آشتيانى، در سال 1319 هجرى قمرى، در سن 71 سالگى در تهران وفات يافت. بدن مطهر این عالم بزرگ به نجف اشرف منتقل شده و در یکى از حجره‌هاى داخل صحن در كنار بدن مطهر علامه شيخ جعفر تسترى و شيخ عبدالله جيلانى مازندرانى به خاک سپرده شد.{{فقیهان شیعه}}
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
خط ۱۲۷: خط ۱۴۱:
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:شاگردان شیخ انصاری]]
[[رده:شاگردان شیخ انصاری]]
[[رده:فقیهان شیعه]]