فقرات فقهیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '،ت' به '، ت'
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
جز (جایگزینی متن - '،ت' به '، ت')
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


''' فقرات فقهیه'''  اثر [[شریفی اشکوری، الیاس|الیاس شریفی اشکوری]] (1315-1400ش)، در ده جلد، مشتمل بر ابواب مختلف فقه از مباحث اجتهاد و تقلید،تا اقرار و شهادت و دیات، به زبان فارسی و بیان ساده، بر اساس فقه جعفری است.
''' فقرات فقهیه'''  اثر [[شریفی اشکوری، الیاس|الیاس شریفی اشکوری]] (1315-1400ش)، در ده جلد، مشتمل بر ابواب مختلف فقه از مباحث اجتهاد و تقلید، تا اقرار و شهادت و دیات، به زبان فارسی و بیان ساده، بر اساس فقه جعفری است.


کتاب از تمامی مصادر و مآخذ معتبر متقدمین و متاخرین، جمع‌آوری  شده و همه مسائل موجود فقهی، حتی مسائل جدید و مستحدثه امروز، در آن جای داده شده و با دیدگاه مؤلف تطبیق داده شده است؛ به‌طوری‌که در حکم دائرة‌المعارف فقه اهل بیت(ع) محسوب می شود. سبک نوشتاری کتاب متفاوت از سبک رساله‌های علمیه معمول است و هر باب فقهی با عنوانی مناسب -به‌طوری‌که بتواند مسائل مربوط  را در خود جای دهد- تنظیم و تدوین شده است. در نگارش متن، تا حد امکان سعی شده از اصطلاحات تخصصی استفاده نشود و نثر روان و گویا، برای آن انتخاب شده است تا مطالعه آن، برای افراد عادی سهل و آسان شود؛ در عین حال، در نگاه اهل علم نیز، فاقد محتوا به نظر نرسد. برخی از نکاتی هم که نیازمند به شرح و توضیح بیشتری داشته در پاورقی ها آمده است. <ref>ر.ک پیشگفتار، ص 3-4</ref>
کتاب از تمامی مصادر و مآخذ معتبر متقدمین و متاخرین، جمع‌آوری  شده و همه مسائل موجود فقهی، حتی مسائل جدید و مستحدثه امروز، در آن جای داده شده و با دیدگاه مؤلف تطبیق داده شده است؛ به‌طوری‌که در حکم دائرة‌المعارف فقه اهل بیت(ع) محسوب می شود. سبک نوشتاری کتاب متفاوت از سبک رساله‌های علمیه معمول است و هر باب فقهی با عنوانی مناسب -به‌طوری‌که بتواند مسائل مربوط  را در خود جای دهد- تنظیم و تدوین شده است. در نگارش متن، تا حد امکان سعی شده از اصطلاحات تخصصی استفاده نشود و نثر روان و گویا، برای آن انتخاب شده است تا مطالعه آن، برای افراد عادی سهل و آسان شود؛ در عین حال، در نگاه اهل علم نیز، فاقد محتوا به نظر نرسد. برخی از نکاتی هم که نیازمند به شرح و توضیح بیشتری داشته در پاورقی ها آمده است. <ref>ر.ک پیشگفتار، ص 3-4</ref>