۱۰۱٬۷۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''سيدابوالقاسم دهكردى اصفهانى''' (1234- 1313ش)، از مراجع تقلید اواخر دوره قاجاریه و اوایل پهلوی اوّل، مجتهد، اصولی، واعظ و استاد اخلاق درسطح مناطق چهارمحال وبختیاری و اصفهان | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
=== اساتید ایشان در اصفهان=== | === اساتید ایشان در اصفهان=== | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# سيد محمدجواد دهكردى (برادر ايشان)؛ | # سيد محمدجواد دهكردى (برادر ايشان)؛ | ||
# ميرزا ابوالمعالى كلباسى؛ | # ميرزا ابوالمعالى كلباسى؛ | ||
خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
# آيتالله ميرزا محمدحسن نجفى؛ | # آيتالله ميرزا محمدحسن نجفى؛ | ||
# ملا محمدباقر فشاركى. | # ملا محمدباقر فشاركى. | ||
{{پایان}} | |||
ايشان در سال 1301ق، در سن 29 سالگى ازدواج نموده و در همان سال، به حكم استخاره و اصرار بعضى از اولياى خدا، به عزم عتبهبوسى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و تكميل تحصيلات، در حالى كه مجتهد مسلم هم بودهاند، عازم زيارت ائمه(ع) | ايشان در سال 1301ق، در سن 29 سالگى ازدواج نموده و در همان سال، به حكم استخاره و اصرار بعضى از اولياى خدا، به عزم عتبهبوسى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] و تكميل تحصيلات، در حالى كه مجتهد مسلم هم بودهاند، عازم زيارت ائمه(ع) عراق شده و مدتى در سامرا اقامت گزيده و پس از آن، به اشاره ملا فتحعلى سلطانآبادى و به حكم استخاره، به عزم اقامت در نجف از سامرا خارج شده و در بين راه، به زيارت كربلا مشرف شدند. | ||
=== اساتيد ايشان در سامرا و نجف اشرف=== | === اساتيد ايشان در سامرا و نجف اشرف=== | ||
خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
ايشان، علمايى را كه نام آنان در ذيل آمده است، از مشايخ اجازه اجتهاد و روايت خود دانستهاند: | ايشان، علمايى را كه نام آنان در ذيل آمده است، از مشايخ اجازه اجتهاد و روايت خود دانستهاند: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# [[چهارسوقی، محمدهاشم|ميرزا هاشم چهارسوقى]]؛ | # [[چهارسوقی، محمدهاشم|ميرزا هاشم چهارسوقى]]؛ | ||
# ميرزا محمدحسن نجفى؛ | # ميرزا محمدحسن نجفى؛ | ||
خط ۷۹: | خط ۸۰: | ||
# [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسين نورى]]؛ | # [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسين نورى]]؛ | ||
# شيخ زينالعابدين مازندرانى. | # شيخ زينالعابدين مازندرانى. | ||
{{پایان}} | |||
ايشان در حدود سال 1309ق پس از افزايش اندوختههاى علمى و ارتقا به مقامات فقهى و اصولى در حوزههاى علميه سامرّا و نجف كه حدود هفت سال طول كشيد، به اصفهان در سن 37 سالگى بازگشت و در مدرسه صدر اين شهر به تدريس و تحقيق و نيز تربيت طلاب پرداخت و ضمن اين برنامهها با تهذيب نفس و پارسايى، مدارج معنوى را طى كرد و با ملكوت انس گرفت و با ارتزاق از عالم معنويت به افكار بلندى در حكمت و عرفان رسيد و از بزرگترين علماى عصر خود قلمداد گرديد. بسيارى از فضلاى اصفهان كه حتى خود مشغول تدريس بودند، وقتى از مقامات والاى علمى و معنوى اين عالم ربّانى مطلع شدند به محضرش شتافتند. | ايشان در حدود سال 1309ق پس از افزايش اندوختههاى علمى و ارتقا به مقامات فقهى و اصولى در حوزههاى علميه سامرّا و نجف كه حدود هفت سال طول كشيد، به اصفهان در سن 37 سالگى بازگشت و در مدرسه صدر اين شهر به تدريس و تحقيق و نيز تربيت طلاب پرداخت و ضمن اين برنامهها با تهذيب نفس و پارسايى، مدارج معنوى را طى كرد و با ملكوت انس گرفت و با ارتزاق از عالم معنويت به افكار بلندى در حكمت و عرفان رسيد و از بزرگترين علماى عصر خود قلمداد گرديد. بسيارى از فضلاى اصفهان كه حتى خود مشغول تدريس بودند، وقتى از مقامات والاى علمى و معنوى اين عالم ربّانى مطلع شدند به محضرش شتافتند. | ||
از جمله علمايى كه از محضر ايشان استفاده كردهاند، عبارتند از حجج اسلام و آيات عظام: | از جمله علمايى كه از محضر ايشان استفاده كردهاند، عبارتند از حجج اسلام و آيات عظام: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# حاج آقا رحيم ارباب (1297 - 1396ق)؛ | # حاج آقا رحيم ارباب (1297 - 1396ق)؛ | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۱۰: | ||
# سيد محمّدباقر امامى (برادرزادهاش)؛ | # سيد محمّدباقر امامى (برادرزادهاش)؛ | ||
# سيد محمّدجواد نجفى (برادرزاده و داماد ايشان). | # سيد محمّدجواد نجفى (برادرزاده و داماد ايشان). | ||
{{پایان}} | |||
آيتالله دهكردى از رجال حديث محسوب مىگرديد و علاوه بر [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، دانشورانى چون آيات عظام [[مرعشی، سید شهابالدین|مرعشى نجفى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، سيد محمّدتقى موسوى احمدآبادى، حاج آقا رحيم ارباب و معلم حبيبآبادى (صاحب كتاب مكارم الآثار) از ايشان اجازه نقل حديث و اجتهاد دريافت كردهاند. | آيتالله دهكردى از رجال حديث محسوب مىگرديد و علاوه بر [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، دانشورانى چون آيات عظام [[مرعشی، سید شهابالدین|مرعشى نجفى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، سيد محمّدتقى موسوى احمدآبادى، حاج آقا رحيم ارباب و معلم حبيبآبادى (صاحب كتاب مكارم الآثار) از ايشان اجازه نقل حديث و اجتهاد دريافت كردهاند. | ||
خط ۱۲۴: | خط ۱۲۸: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
سرانجام پس از هشتاد و يك سال زندگى بابركت كه هفتاد سال آن در راه كسب معارف و افزايش توشه آخرت و تقوا سپرى گرديد، اين عالم ربانى، در شب يكشنبه ششم شوال سال 1353ق، | سرانجام پس از هشتاد و يك سال زندگى بابركت كه هفتاد سال آن در راه كسب معارف و افزايش توشه آخرت و تقوا سپرى گرديد، اين عالم ربانى، در شب يكشنبه ششم شوال سال 1353ق، در اصفهان درگذشت. همزمان با ارتحال وى، شهر اصفهان يكپارچه در ماتم و اندوه فرورفت و در روز بعد پيكر پاکش از مسجد حكيم بهسوى زينبيه حركت داده شد، در اين حال چنان انقلابى در شهر اصفهان ايجاد گرديد كه مردم با پاى پياده در تشييع جنازه اين عالم عامل حضور يافتند و آن را در سمت غربى زينبيه و در حجرهاى مخصوص كه قبلاً از مالكين خريدارى شده بود، دفن كردند و اين برنامه بر طبق وصيت ايشان صورت گرفت، زيرا وقتى به وى گفته بودند: آيا شما را در تخت فولاد دفن كنيم؟ جواب داده بود: آنجا عالمان و صالحان هستند كه حكم نقره را دارند، اما مرا در جوار بانويى دفن كنيد كه به اهلبيت انتساب دارد و حكم طلا را دارد. | ||
در حال حاضر مسجدى به نام آن بزرگوار در كنار امامزاده زينبيه اصفهان برپاست كه مورد توجه مردم مىباشد. | در حال حاضر مسجدى به نام آن بزرگوار در كنار امامزاده زينبيه اصفهان برپاست كه مورد توجه مردم مىباشد. | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۵: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# حاشيه بر تفسير صافى؛ | # حاشيه بر تفسير صافى؛ | ||
# حاشيه بر وافى؛ | # حاشيه بر وافى؛ | ||
خط ۱۵۷: | خط ۱۶۱: | ||
# الاخلاق؛ | # الاخلاق؛ | ||
# السوانح و اللوائح (تاريخ اقامت ايشان در شيراز). | # السوانح و اللوائح (تاريخ اقامت ايشان در شيراز). | ||
{{پایان}} | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
خط ۱۶۶: | خط ۱۶۹: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[منبر الوسیله: مباحث اعتقادی به روش فلسفی و عرفانی]] | [[منبر الوسیله: مباحث اعتقادی به روش فلسفی و عرفانی]] | ||