ابن عراقی، احمد بن عبدالرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۴

ابن عراقی، احمد بن عبدالرحیم

نام	ابن عراقی، احمد بن عبدالرحیم
نام‌های دیگر	اب‍ن ع‍راق‍ی‌، اح‍م‍د ب‍ن ع‍ب‍د ال‍رح‍ی‍م‌ ع‍راق‍ی‌، ول‍ی ال‍دی‍ن اح‍م‍د اب‍و زرع‍ه‌، اح‍م‍د ب‍ن ع‍ب‍د ال‍رح‍ی‍م‌
نام پدر	عبدالرحیم
متولد	3 ذى‌حجه 762ق
محل تولد	قاهره
رحلت	27 شعبان 826ق
اساتید	سراج‌الدين بلقينى جمال‌الدين اسنوى برهان‌الدين ابن جماعه ابن ملقن جمال‌الدين ابن نباته ابوالبقاء سبکی
برخی آثار	الذيل علی العبر في خبر من عبر
کد مؤلف	AUTHORCODE06414AUTHORCODE

ابن عراقى، ابوزرعه ولى‌الدين احمد بن عبدالرحيم (3 ذى‌حجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زين‌الدين عراقى است.

ولادت

ابن عراقى در قاهره متولد شد و در سه سالگى همراه پدر به دمشق رفت.

تحصیلات

پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعين‌حال، از فراگیرى ساير علوم نيز غافل نبود.

اساتید

ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيت‌المقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون سراج‌الدين بلقينى، جمال‌الدين اسنوى، برهان‌الدين ابن جماعه، ابن ملقن، جمال‌الدين ابن نباته و ابوالبقاء سبکی، فقه، حديث و ديگر دانش‌ها را فراگرفت.

مسئولیتها

پس از درگذشت پدر، مشاغل او را عهده‌دار شد و در جامع طولونى و مدارس ديگر، تدريس فقه و حديث را آغاز كرد و بعد از درگذشت همام‌الدين، شيخ مدرسه جماليه، به جانشينى او برگزيده شد.

در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در این مقام باقى ماند. در 823ق، برای به‌جاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمین به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلال‌الدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضى‌القضاتى برگزيده شد، اما یک سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولت‌مردان، از این مقام بركنار شد

وفات

كمتر از یک سال بعد درگذشت. پیکر او را كنار پدرش به خاک سپردند.

آثار

ذيل الكاشف ذهبى؛
الأمالي؛
تحرير الفتاوى على التنبيه و المنهاج و الحاوی؛
ذيل على ذيل العبر ذهبى؛
المستفاد من مبهمات المتن و الإسناد؛
المعين على أرجوزة ابن ياسمین؛
النظم الوهّاج في نظم المنهاج^[۱].

پانویس

↑ عابدی، محسن، ج 4، ص219

منابع مقاله

عابدی، محسن، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377

وابسته‌ها

الذيل علی العبر في خبر من عبر

الغيث الهامع شرح جمع الجوامع لتاج‌الدين عبدالوهاب بن علي السبكي

[1] عابدی، محسن، ج 4، ص219

[۱]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 |-
 |نام‌های دیگر
-| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌ ع‍راق‍ی‌، اح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ب‍د ال‍رح‍ی‍م‌
+| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن ع‍راق‍ی‌، اح‍م‍د ب‍ن ع‍ب‍د ال‍رح‍ی‍م‌
-ع‍راق‍ی‌، ول‍ی‌ ال‍دی‍ن‌ اح‍م‍د
+ع‍راق‍ی‌، ول‍ی ال‍دی‍ن اح‍م‍د
-اب‍و زرع‍ه‌، اح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ب‍د ال‍رح‍ی‍م‌
+اب‍و زرع‍ه‌، اح‍م‍د ب‍ن ع‍ب‍د ال‍رح‍ی‍م‌
 |-
 |نام پدر
-| data-type="authorfatherName" |
+| data-type="authorfatherName" |عبدالرحیم
 |-
 |متولد
-| data-type="authorbirthDate" |
+| data-type="authorbirthDate" |3 ذى‌حجه 762ق
 |-
 |محل تولد
-| data-type="authorBirthPlace" |
+| data-type="authorBirthPlace" |قاهره
 |-
 |رحلت
-| data-type="authorDeathDate" |826 ق
+| data-type="authorDeathDate" |27 شعبان 826ق
 |-
 |اساتید
-| data-type="authorTeachers" |
+| data-type="authorTeachers" |سراج‌الدين بلقينى
+جمال‌الدين اسنوى
+برهان‌الدين ابن جماعه
+ابن ملقن
+جمال‌الدين ابن نباته
+ابوالبقاء سبکی
 |-
 |برخی آثار
-| data-type="authorWritings" |
+| data-type="authorWritings" |[[الذيل علی العبر في خبر من عبر]]
 |- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-| data-type="authorCode" |AUTHORCODE6414AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE06414AUTHORCODE
 |}
 </div>
-'''ابن عراقى، ابوزرعه ولى‌الدين احمد بن عبدالرحيم'''(3 ذى‌حجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زين‌الدين عراقى است.
+'''ابن عراقى، ابوزرعه ولى‌الدين احمد بن عبدالرحيم''' (3 ذى‌حجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زين‌الدين عراقى است.
-==تولد==
+==ولادت==
 ابن عراقى در قاهره متولد شد و در سه سالگى همراه پدر به دمشق رفت.
 ==تحصیلات==
-پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعين‌حال، از فراگيرى ساير علوم نيز غافل نبود.
+پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعين‌حال، از فراگیرى ساير علوم نيز غافل نبود.
 ==اساتید==
-ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيت‌المقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون سراج‌الدين بلقينى، جمال‌الدين اسنوى، برهان‌الدين ابن جماعه، ابن ملقن، جمال‌الدين ابن نباته و ابوالبقاء سبکى، فقه، حديث و ديگر دانش‌ها را فراگرفت.
+ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيت‌المقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون سراج‌الدين بلقينى، جمال‌الدين اسنوى، برهان‌الدين ابن جماعه، ابن ملقن، جمال‌الدين ابن نباته و ابوالبقاء سبکی، فقه، حديث و ديگر دانش‌ها را فراگرفت.
 ==مسئولیتها==
 پس از درگذشت پدر، مشاغل او را عهده‌دار شد و در جامع طولونى و مدارس ديگر، تدريس فقه و حديث را آغاز كرد و بعد از درگذشت همام‌الدين، شيخ مدرسه جماليه، به جانشينى او برگزيده شد.
-در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در اين مقام باقى ماند. در 823ق، برای به‌جاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمين به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلال‌الدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضى‌القضاتى برگزيده شد، اما یک سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولت‌مردان، از اين مقام بركنار شد و كمتر از یک سال بعد درگذشت. پیکر او را كنار پدرش به خاک سپردند.
+در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در این مقام باقى ماند. در 823ق، برای به‌جاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمین به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلال‌الدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضى‌القضاتى برگزيده شد، اما یک سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولت‌مردان، از این مقام بركنار شد
+== وفات ==
+كمتر از یک سال بعد درگذشت. پیکر او را كنار پدرش به خاک سپردند.
 ==آثار==
-. ذيل الكاشف [[ذهبى]]؛
+# ذيل الكاشف [[ذهبى]]؛
+# الأمالي؛
+# تحرير الفتاوى على التنبيه و المنهاج و الحاوی؛
+# ذيل على ذيل العبر [[ذهبى]]؛
+# المستفاد من مبهمات المتن و الإسناد؛
+# المعين على أرجوزة ابن ياسمین؛
+# النظم الوهّاج في نظم المنهاج<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2354 عابدی، محسن، ج 4، ص219]</ref>.
-. الأمالي؛
-. تحرير الفتاوى على التنبيه و المنهاج و الحاوی؛
-. ذيل على ذيل العبر [[ذهبى]]؛
-. المستفاد من مبهمات المتن و الإسناد؛
-. المعين على أرجوزة ابن ياسمين؛
-. النظم الوهّاج في نظم المنهاج<ref>عابدی، محسن، ج 4، ص219</ref>.
 ==پانویس==
 <references/>
 ==منابع مقاله==
-عابدی، محسن، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377
+[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2354 عابدی، محسن، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377]
@@ خط ۷۷: / خط ۸۶: @@
 [[الذيل علی العبر في خبر من عبر]]
+[[الغيث الهامع شرح جمع الجوامع لتاج‌الدين عبدالوهاب بن علي السبكي]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]
+[[رده:قاضیان]]