جامع البيان في تفسير القرآن (ايجي): تفاوت میان نسخه‌ها

مفسر در مقدمه تفسير به مصادرى كه به آنها مراجعه كرده تصريح دارد كه عبارتند از: 1-تفسير [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]. 2-معالم التنزيل [[بغوی، حسین بن مسعود|بغوى]]. 3-كشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]. 4-شروح كشاف مانند شرح طيبى به نام فتوح الغيب في الكشف عن قناع الريب. 5-وسيط واحدى. 6-مدارک التنزيل نسفى. 7-أنوار التنزيل بيضاوى. 8-جامع البيان طبرسى. 9-صحاح سته كه بيشتر احاديث را از آنها روايت مى‌كند.

محشى آن محمد بن عبدالله غزنوى است كه در سال 1296ق وفات يافت. بيشتر از اين شرح‌حالى از او نيافتيم. از متن حاشيه مقدارى از سيره علمى او بدست مى‌آيد. او اطلاعات وسيع تفسيرى داشته است كه از مصادر فراوانى كه به آنها اعتماد كرده به خوبى روشن مى‌شود. از اهتمام فراوان او به نقل اقوال مفسران سلف همچون [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و شاگردش [[ابن‌ قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم]] پيداست كه مذهب سلفى دارد.