تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در قرن نوزدهم میلادی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا=='
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==')
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==')
خط ۳۱: خط ۳۱:
این کتاب، از منابع اصلی تاریخ روابط ایران و انگلیس در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم پس از رنسانس است؛ بااین حال به رغم اینکه نویسنده در مقدمه خود وقایع نگاری کتاب را از قرن سیزده عنوان می‌کند، به دلایل نامعلومی، کتاب با اشاره ای کوتاه به دوره مغولان و نگاهی اجمالی به تاریخ روابط دو کشور در دوره صفویه و زندیه شروع و از ابتدای دوره قاجار (قرن نوزدهم) شکل جدی و پرمحتوا به خود می‌گیرد.
این کتاب، از منابع اصلی تاریخ روابط ایران و انگلیس در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم پس از رنسانس است؛ بااین حال به رغم اینکه نویسنده در مقدمه خود وقایع نگاری کتاب را از قرن سیزده عنوان می‌کند، به دلایل نامعلومی، کتاب با اشاره ای کوتاه به دوره مغولان و نگاهی اجمالی به تاریخ روابط دو کشور در دوره صفویه و زندیه شروع و از ابتدای دوره قاجار (قرن نوزدهم) شکل جدی و پرمحتوا به خود می‌گیرد.


== گزارش محتوا ==
==گزارش محتوا==
نویسنده در یادداشتی که بر این کتاب نوشته است، فعالیت‌های علمی خود را چنین شرح می‌دهد: «از سال هزار و سیصد شمسی به این خیال افتادم که تاریخ روابط سیاسی دولت انگلیس را با ایران بنویسم؛ چه، مدت‌ها بود به کتب نویسندگان انگلیسی آشنا شده بودم و آنها را مطالعه می‌کردم و مطالب آنها را در باب ایران یادداشت می‌کردم تا در موقع نوشتن تاریخ سیاسی از آنها استفاده کنم... در روزنامه شفق سرخ مقالات مفصلی راجع به سیاست دولت انگلیس در ایران، مصر و هندوستان و در روزنامه پیکان مقالاتی تحت عنوان «قربانی‌های هند» انتشار دادم. مطالب تمام نشد ولی روزنامه برای همیشه تعطیل شد. «قربانی‌های هند» در طرز سیاست دولت انگلیس بود که برای حفظ هندوستان. عده ای از ملل را در این راه قربانی کرده بودند«.<ref>گذری به تاریخ، 1395</ref>
نویسنده در یادداشتی که بر این کتاب نوشته است، فعالیت‌های علمی خود را چنین شرح می‌دهد: «از سال هزار و سیصد شمسی به این خیال افتادم که تاریخ روابط سیاسی دولت انگلیس را با ایران بنویسم؛ چه، مدت‌ها بود به کتب نویسندگان انگلیسی آشنا شده بودم و آنها را مطالعه می‌کردم و مطالب آنها را در باب ایران یادداشت می‌کردم تا در موقع نوشتن تاریخ سیاسی از آنها استفاده کنم... در روزنامه شفق سرخ مقالات مفصلی راجع به سیاست دولت انگلیس در ایران، مصر و هندوستان و در روزنامه پیکان مقالاتی تحت عنوان «قربانی‌های هند» انتشار دادم. مطالب تمام نشد ولی روزنامه برای همیشه تعطیل شد. «قربانی‌های هند» در طرز سیاست دولت انگلیس بود که برای حفظ هندوستان. عده ای از ملل را در این راه قربانی کرده بودند«.<ref>گذری به تاریخ، 1395</ref>


۵۳٬۳۲۷

ویرایش