ابن مفلح، محمد بن مفلح: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== ' به '==')
    جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    '''شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح'''، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.
    '''شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح'''، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.


    ==تولد ==
    ==تولد==
    [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيت‌المقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت.
    [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيت‌المقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت.


    ==اساتید ==
    ==اساتید==
    مشاهيرى چون [[ذهبى]] و مزّى از مشايخ او بوده‌اند.
    مشاهيرى چون [[ذهبى]] و مزّى از مشايخ او بوده‌اند.


    ==مناصب ==
    ==مناصب==
    شمس‌الدين كه نيابت قاضى القضاة جمال‌الدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمس‌الدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود.
    شمس‌الدين كه نيابت قاضى القضاة جمال‌الدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمس‌الدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود.


    خط ۶۴: خط ۶۴:




    ==وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}



    نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۳۹

    ابن مفلح، محمد بن مفلح‏
    نام ابن مفلح، محمد بن مفلح‏
    نام‌های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 736 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE8829AUTHORCODE


    شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.

    تولد

    زركلى از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيت‌المقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت.

    اساتید

    مشاهيرى چون ذهبى و مزّى از مشايخ او بوده‌اند.

    مناصب

    شمس‌الدين كه نيابت قاضى القضاة جمال‌الدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمس‌الدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود.

    آثار

    1. الآداب الشرعية و المنح المرعية؛
    2. اصول الفقه؛
    3. رسالة في العمل بالخطوط؛
    4. النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن تيمية.


    وفات

    شمس‌الدين پس از سالها تأليف و تدريس در مدارس دمشق چون صاحبيه و جوزيه سرانجام در سال 763ق در دمشق درگذشت و در مقبرة ابن قدامة در كوه قاسيون به خاك سپرده شد[۱].


    پانویس

    1. مؤذن جامی، محمد هادی، ج4، ص654-655

    منبع مقاله

    مؤذن جامی، محمد هادی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377


    وابسته‌ها