دروغ پردازی‌ها بر علیه مقدسات

دروغ‌پردازی‌ها بر علیه مقدسات، ترجمه «الافتراء علی الانبیاء و الاوصیاء علیهم‌السلام» تألیف سید هاشم ناجی موسوی جزایری (متولد 1340ش)است که مترجم معاصر حمید محمدقاسمی آن را به فارسی برگردانده است. این اثر کتابی است تحقیقی در جمع‌آوری و رد افتراها و بهتان‌های تاریخی وارد شده بر خداوند، پیامبران، اوصیا و اولیای الهی که با هدف دفاع از چهره پاک مقدسات در برابر دروغ‌پردازی‌های دشمنان به رشته تحریر درآمده است.

دروغ پردازی‌ها بر علیه مقدسات
پدیدآوران	موسوی جزایری، هاشم (نويسنده) محمدقاسمی، حمید (مترجم)
عنوان‌های دیگر	الافتراء علی الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء علیهم السلام. فارسی
ناشر	پيام کتاب
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1388ش
چاپ	1
شابک	‎978-600-91048-0-2
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	/م8 الف7041 228/4 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

انگیزه نگارش

هدف از تألیف این کتاب آن است که تسکین خاطری باشد برای مؤمنینی که ناجوانمردانه و ناروا مورد اتهام و افترا قرار گرفته‌اند و به آنها تهمت‌هایی وارد آورده‌اند که مستحق آن نبوده‌اند. <refر.ک: مقدمه مؤلف، ص25-26</ref>‏.

ساختار

کتاب در ده فصل تدوین شده است که به ترتیب، بهتان‌های واردشده بر ساحت خداوند متعال، قرآن کریم، رسول خدا(ص) و اهل‌بیت(ع)، انبیا، فرشتگان، بزرگان، گروه‌ها، مکان‌ها، زمان‌ها و اعمال عبادی را مورد بررسی قرار می‌دهد.

گزارش محتوا

کتابی که در پیش رو دارید نتیجه زحمات و تلاش‌های درخور تحسین محقق گران‌قدر است که با مراجعه به منابع روایی و تاریخی، پرده از بسیاری دروغ‌ها و تهمت‌هایی که نابخردان و هرزه‌درایان بر ساحت پاک خدا و انبیا و اولیا وارد آورده‌اند برداشته و از چنین حربه زشتی که دشمنان کینه‌توز برای مشوه کردن چهره مقدسات به کار گرفته‌اند نقاب برگرفته است‏.

نویسنده در فصل اول، تحت عنوان بهتان‌ها و افتراهایی چند بر ساحت پاک خداوند متعال به رد اتهاماتی می‌پردازد که صفات جسمانی و مادی، مانند فرودآمدن به آسمان دنیا، داشتن رنگ اجسام، چهره، انگشت و جسم، یا قابلیت دیده‌شدن را به خداوند نسبت می‌دهند. همچنین، بهتان‌هایی چون داشتن فرزند یا خویشاوندی با جن و همچنین نسبت‌های نقص همچون خدای فقیر، غافل، یا صاحب وعده‌های دروغین مورد بررسی قرار گرفته و رد می‌شوند. در آیه‌ای از قرآن می‌خوانیم: «به‌خاطر آورید زمانی را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: خدا و پیامبرش جز وعده‌های دروغین به ما نداده‌اند» (احزاب: 12) ‏.

فصل دوم، بررسی و پاسخگویی به اتهامات وارده بر قرآن می‌پردازد، شامل قرآن جادو و افسون یا بافته‌های شیطان یا افسانه‌های پیشینیان است. همچنین، اتهامات مربوط به ساخته دست محمد(ص) بودن و به‌دروغ به خدا نسبت‌دادن آن، باتکیه‌بر الهی بودن و تحدی (دعوت به آوردن سوره‌ای مانند آن) رد شده‌اند: آیا آنها می‌گویند: «او قرآن را به‌دروغ به خدا نسبت داده است؟ بگو اگر راست می‌گویید یک سوره همانند آن بیاورید و غیر از خدا هر کس را می‌توانید (به یاری) طلبید» (یونس: 27 و 28) ‏.

سومین فصل، به بهتان‌های گسترده وارده بر پیامبر اکرم (ص) نظیر شاعر، دیوانه، افسونگر و همچنین تکذیب نبوت ایشان می‌پردازد. سپس به تهمت‌هایی که متوجه حضرت فاطمه زهرا (س) (از جمله رد حدیث منزلت فاطمه(س) و مسئله فدک) و امیرالمؤمنین علی(ع)، از جمله اتهامات دنیاپرستی، کفر، و تغییر‌دهنده سنت، شده‌اند، پاسخ می‌دهد. همچنین، افتراهای واردشده بر امام حسن مجتبی(ع) (مانند تهیدست بودن)، امام حسین(ع) (مانند تقرب به خدا در ریختن خون امام حسین(ع))، و سایر ائمه(ع) گردآوری شده است. امام سجاد(ع) فرمود: «روزی چون روز تو نباشد ای حسین! سی هزار مرد که گمان می‌کردند از این امت‌اند دور او را گرفتند، و هر کدام در کشتن او به خدا تقرب می‌جست و او خدا را به آنها یادآور می‌شد، اما پند نمی‌گرفتند تا اینکه او را به ستم و ظلم و عدوان کشتند ‏.

سپس افتراهایی که به بقیه ائمه(ع) زده‌اند مطرح و پاسخ داده می‌شود‏.

در فصول چهارم تا ششم، بهتان‌ها و افتراهایی چند بر ساحت پاک انبیا، فرشتگان و بزرگان و شخصیت‌ها گردآوری و رد شده است. از جمله این شخصیت‌ها ابوطالب(ع) است. اسحاق بن جعفر از پدرش (امام صادق(ع)) نقل می‌کند که به آن حضرت عرض شد: آنها (اهل‌سنت) گمان می‌کنند که ابوطالب کافر بوده است. فرمود: دروغ می‌گویند: چگونه او کافر است درحالی‌که (در شعری) می‌گفت: مگر نمی‌دانند که ما محمد(ص) را مانند موسی پیغمبری یافته‌ایم که در کتاب‌های نخست نامش نوشته است‏.

در فصول هفتم تا نهم، بهتان‌ها و افتراهایی چند بر برخی گروه‌ها و جماعت‌ها، مکان‌ها و زمان‌ها ذکر شده است. از جمله اینکه روز عاشورا را به‌دروغ روز برکت دانستند. امام رضا(ع) فرمود: کسی که روز عاشورا به دنبال نیازمندی‌های خود نرود خداوند نیازمندی‌های دنیا و آخرتش را برطرف می‌کند و کسی که روز عاشورا روز مصیبت و حزن و گریه او باشد خداوند متعال روز قیامت را روز شادی و سرور او قرار داده و در بهشت چشمش را به ما روشن می‌کند و کسی که روز عاشورا را روز برکت خواند و در منزلش چیزی ذخیره کند برکت نخواهد داشت و روز قیامت با یزید و عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد -لعنةالله‌علیهم – در پایین‌ترین مراتب دوزخ محشور خواهد شد‏.

در فصل پایانی به افتراهایی می‌پردازد که بر اعمال عبادی وارد شده، مانند دیوانگی خواندن طواف خانه خدا در کلام ابن ابی العوجاء که امام صادق(ع) وعده به هلاکت او داد و چنین نیز شد ‏.

منابع مقاله

مقدمه مؤلف، مترجم و متن کتاب.