نمایش مبدأ برای سید احمد فردید (مجموعۀ فکر و ذکر ایرانی)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURسید احمد فردید (مجموعۀ فکر و ذکر ایرانی)J1.jpg
| عنوان =سیداحمد فردید
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[آسیابانی، محمد]] (نویسنده)
[[میلانی بناب، محمد]] (سرویراستار)
[[نوتاش، مریم]] (ویراستار)
|زبان 
| زبان =فارسی
| کد کنگره =HM ۷۲۸/آ۵س۹
| موضوع =ف‍ردی‍د,، سید اح‍م‍د,، ۱۲۹۱ - ۱۳۷۳.,روشنفکران,Intellectuals, -- سرگذشتنامه, -- Biography, -- ایران, -- Iran, -- قرن ۱۴, -- 20th century,a01
|ناشر 
| ناشر = بزنگاه
| مکان نشر =تهران
| سال نشر = 1404

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ =اول
| شابک =978-622-94120-5-3
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''سید احمد فردید''' تألیف [[آسیابانی، محمد|محمد آسیابانی]]؛ یکی از کتاب‌های مجموعه «فکر و ذکر ایرانی» است که به زندگی‌نامه و شرح افکار و احوال [[فردید، سید احمد|سید احمد فردید]]، از مهم‌ترین و جنجالی‌ترین اندیشمندان معاصر ایران می‌پردازد. فردید که به‌شدت مخالف غرب بود و با نحله‌های منتقد غرب از جمله جریان چپ نیز زاویه داشت، به عنوان «فیلسوف نخستین‌ها» شناخته می‌شود زیرا بسیاری از منابع مطالعاتی و واژگان فلسفی را برای نخستین بار در اختیار جامعۀ فلسفی ایران قرار داد. این کتاب با بررسی احوال و افکار فردید، شروع نشر افکار او از کافه‌نشینی با چهره‌هایی مانند [[صادق هدایت]]، شاگردانش در دوره‌های مختلف و مهم‌ترین ویژگی هندسۀ فکری او یعنی جمع بین علوم قدیم و جدید، تصویر جامعی از این فیلسوف تأثیرگذار ارائه می‌دهد.

==ساختار==
این کتاب در بخش‌های متعدد شامل پیش‌گفتار، دیباچه، مقدمه و پنج بخش اصلی سامان یافته است.

==گزارش کتاب==
کتاب «سید احمد فردید» اثر [[آسیابانی، محمد|محمد آسیابانی]]، از مجموعه «فکر و ذکر ایرانی»، به بررسی زندگی و اندیشه‌های [[فردید، سید احمد|سید احمد فردید]]، یکی از مهم‌ترین و جنجالی‌ترین چهره‌های فلسفی معاصر ایران می‌پردازد. [[فردید، سید احمد|فردید]] که به شدت مخالف غرب بود و با جریان‌های منتقد غرب از جمله چپ نیز زاویه داشت، در عین حال وام‌دار اندیشه‌های [[هایدگر]] و [[مارکس]] محسوب می‌شد.

در بخش نخست کتاب، احوال و افکار فردید بیان شده است. نویسنده بر این نکته تأکید دارد که فردید با وجود عدم نگارش کتاب، فیلسوفی تأثیرگذار بود که بسیاری از منابع مطالعاتی و واژگان فلسفی را برای نخستین بار در اختیار جامعۀ فلسفی ایران قرار داد. از این رو می‌توان او را «فیلسوف نخستین‌ها» نامید. [[فردید، سید احمد|فردید]] کتاب‌شناسی قهار بود و آثار فلسفی قدیم و جدید را به خوبی می‌شناخت، از جمله معرفی کتاب نه‌جلدی «تاریخ فلسفه» اثر کاپلستون به جامعۀ علمی ایران.

بخش دوم کتاب به شروع نشر افکار [[فردید، سید احمد|فردید]] اختصاص دارد که از کافه‌نشینی با دوستانش آغاز شد. در دهۀ بیست، حلقه‌ای ادبی با محوریت [[صادق هدایت]] در کافه «نادری» شکل گرفت که اعضای آن شامل چهره‌هایی چون [[فردید، سید احمد|سید احمد فردید]]، [[حسن شهید نورایی]]، [[مظفر بقایی]] و [[مینوی، مجتبی|مجتبی مینوی]] می‌شدند. همچنین جمع دیگری از دوستان [[فردید، سید احمد|فردید]] را افرادی مانند [[داریوش شایگان]] و [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] تشکیل می‌دادند.

بخش سوم کتاب به «فردیدیان» پرداخته و شاگردان او را در دو دورۀ قبل و بعد از انقلاب معرفی می‌کند. از شاگردان پیش از انقلاب می‌توان به [[داریوش آشوری]]، [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پورجوادی]]، [[محمدرضا جوزی]]، [[داوری اردکانی، رضا|داوری اردکانی]]، [[اعوانی، غلامرضا|غلامرضا اعوانی]] و رضا براهنی اشاره کرد. همچنین شاگردان و مستمعان پس از انقلاب شامل افرادی چون [[سید موسی دیباج]]، [[اسماعیل بنی‌اردلان]]، [[محمدجواد فریدزاده]]، [[حسن رحمانی]] و شهید آوینی هستند.

مهم‌ترین ویژگی هندسۀ فکری فردید که در بخش پایانی کتاب شرح داده شده، جمع بین علوم قدیم و جدید در ساختار فکری اوست. فردید از نوجوانی به فراگیری علوم قدیم پرداخت و سپس با تحصیل در دانشگاه و سفر به فرانسه، علوم جدید به‌ویژه فلسفه‌های غرب را فراگرفت. این تلفیق نقش مهمی در شکل‌گیری منظومۀ فکری او داشت.

کتاب با ارائه سال‌شمار زندگی، تصاویر و منابع و مآخذ به پایان می‌رسد و منبع ارزشمندی برای شناخت این فیلسوف تأثیرگذار ایرانی محسوب می‌شود.<ref>[https://literaturelib.com/books/13560 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==
<references />

==منابع مقاله==
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:علوم اجتماعی]]
[[رده:جامعه شناسی (عمومی)]]
[[رده:مقالات(مهر 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]